Wilczyca w Kolumbii Brytyjskiej Wykazuje Złożone Zachowanie Przy Wydobywaniu Pułapki na Kraby

W odległych rejonach Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie zarejestrowano niedawno nagrania dzikiego wilka, które społeczność naukowa analizuje jako potencjalnie pierwsze udokumentowane użycie narzędzi przez przedstawiciela rodziny psowatych. To intrygujące odkrycie, opublikowane na łamach czasopisma Ecology and Evolution, wywołało ożywioną debatę na temat precyzyjnego określenia „użycia narzędzi” w etologii dzikich zwierząt.

Całe zdarzenie zostało uwiecznione przez kamery z czujnikami ruchu, które zainstalował rdzenny lud Heiltsuk w ramach programu zarządzania środowiskiem. Program ten ma na celu monitorowanie i kontrolowanie inwazyjnego gatunku, jakim jest europejski zielony krab. Sekwencja zachowań, zarejestrowana przez kamery, ukazała złożoną serię działań wykonanych przez samicę wilka w czasie krótszym niż trzy minuty. Zwierzę podpłynęło do boi przymocowanej do zatopionej pułapki, wyciągnęło linę i wciągnęło cały sprzęt na brzeg. Po znalezieniu się na lądzie, drapieżnik metodycznie otworzył pojemnik, aby dostać się do przynęty. Badacze, w tym biolog środowiskowy Kyle Artelle z Uniwersytetu Stanowego Nowego Jorku, określili tę sekwencję jako „starannie wyreżyserowaną”, a nie zwykłe, agresywne polowanie na zdobycz.

Naukowcy, współpracujący z Radą Plemienną Heiltsuk (Heiltsuk Tribal Council), zdecydowali się na instalację kamer po tym, jak zauważyli, że pułapki przeznaczone na europejskiego zielonego kraba były regularnie niszczone i opróżniane. Europejski zielony krab stanowi poważne zagrożenie, ponieważ aktywnie niszczy rodzime bezkręgowce oraz degradowuje siedliska łososia i śledzia. Początkowo podejrzenia padały na wydry, jednak kamery, uruchomione w maju 2024 roku, ujawniły prawdziwego sprawcę. Później zaobserwowano podobne zachowanie u innego wilka, co sugeruje, że ta umiejętność mogła zostać przyswojona w obrębie stada.

Kluczowym elementem złożoności tego zachowania jest prawdopodobne zrozumienie przez wilczycę związku przyczynowo-skutkowego: boja jest połączona z liną, a lina prowadzi do pułapki, co umożliwiło jej wydobycie obiektu ukrytego pod wodą. Chociaż użycie narzędzi jest często kojarzone z wysokim poziomem inteligencji, badacze podkreślają, że zdolność do posługiwania się narzędziami może być kompetencją odrębną. Obserwacja ta podważa dotychczasowe założenia dotyczące możliwości poznawczych psowatych. Lud Heiltsuk, głęboko zakorzeniony na Centralnym Wybrzeżu Kolumbii Brytyjskiej, zaznacza, że ich Departament Zintegrowanego Zarządzania Zasobami (HIRMD) aktywnie monitoruje wszelkie badania prowadzone na ich terytorium. Zachowanie wilka wykorzystującego sprzęt stworzony przez człowieka w celu zwalczania gatunku inwazyjnego jest fascynującym przykładem adaptacji, która wynika zarówno z wrodzonych predyspozycji, jak i uczenia się w specyficznym środowisku.

To zdarzenie stanowi ważny punkt zwrotny w badaniach nad kognitywistyką zwierząt. Pokazuje, że zdolności adaptacyjne drapieżników mogą być bardziej elastyczne, niż dotychczas sądzono. W kontekście ekologicznym, wykorzystanie przez wilka ludzkich narzędzi do walki z zagrożeniem dla lokalnego ekosystemu dodaje warstwę ironii do tej naukowej sensacji. Dalsze obserwacje są niezbędne, by ustalić, czy jest to przypadek izolowany, czy też szerszy wzorzec behawioralny w populacji wilków z tego regionu.