Kmart geconfronteerd met juridische stappen wegens mogelijke dwangarbeid in toeleveringsketen

De Australische tak van Kmart staat voor een juridische uitdaging na een rechtszaak aangespannen door de Australian Uyghur Tangritagh Women's Association (AUTWA). De kern van de zaak betreft de vraag naar meer transparantie in Kmart's toeleveringsketen, met specifieke zorgen over mogelijke banden met dwangarbeid in China's Xinjiang-regio.

AUTWA eist dat Kmart documenten openbaar maakt die betrekking hebben op kledingleveranciers die naar verluidt betrokken zijn bij dwangarbeid van Oeigoeren. Kmart heeft de beschuldigingen ontkend en benadrukt zijn Ethical Sourcing Program, dat al meer dan 15 jaar bestaat om risico's op moderne slavernij aan te pakken. Dit programma omvat een compliance-framework dat leveranciers moet helpen voldoen aan ethische normen, inclusief internationale richtlijnen zoals de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.

De juridische actie legt echter een mogelijke leemte bloot in de Australische regelgeving. Momenteel verbiedt Australië geen import die gelinkt is aan dwangarbeid en verplicht het bedrijven niet om proactief op te treden tegen dergelijke risico's, anders dan het rapporteren ervan. Experts wijzen erop dat deze zaak de tekortkomingen in Australië's aanpak van moderne slavernij binnen bedrijfsleveranciersketens kan blootleggen.

De uitkomst van de rechtszaak bij het Federal Court kan een precedent scheppen voor toekomstige juridische stappen tegen retailers en de verantwoordingsplicht voor ethische inkooppraktijken vergroten. Kmart's Ethical Sourcing Program, dat al meer dan 15 jaar operationeel is, omvat regelmatige monitoring via bedrijfsbezoeken en audits. Het bedrijf stelt dat het een van de eerste Australische retailers was die zijn fabriekslijst openbaar maakte voor transparantie.

Desondanks heeft AUTWA de publieke informatie van Kmart als onvoldoende beschouwd om hun zorgen over ethische inkooppraktijken weg te nemen. De organisatie benadrukt dat het niet alleen om Kmart gaat, maar dat veel Australische retailers en industrieën te maken hebben met vergelijkbare uitdagingen. Deze zaak is een belangrijk moment voor de Oeigoerse gemeenschap in Australië, die antwoorden eist om zeker te weten of Kmart's acties overeenkomen met hun woorden over het aanpakken van dwangarbeidsrisico's in de toeleveringsketen.

De juridische stappen kunnen ook leiden tot een claim wegens misleidend en bedrieglijk gedrag onder de Australische consumentenwetgeving, mochten de documenten aantonen dat Kmart de risico's op dwangarbeid in zijn toeleveringsketen niet adequaat heeft gemonitord. De zaak onderstreept de noodzaak voor strengere regelgeving en een proactievere aanpak van moderne slavernij in Australië, vergelijkbaar met de maatregelen in landen als de Verenigde Staten en de Europese Unie.