BMF stelt strikte btw-regels voor digitale cursussen uit naar 2027

Het Duitse Federale Ministerie van Financiën (BMF) heeft de invoering van een strikte btw-regelgeving voor webinars, online cursussen en digitale conferenties met een jaar uitgesteld. De oorspronkelijk geplande datum van 1 januari 2026 is nu verschoven naar 1 januari 2027. Deze maatregel verleent aanbieders van digitale evenementen een respijtperiode van twaalf maanden om hun facturatiesystemen aan te passen aan de EU-geharmoniseerde vereisten. Het uitstel verlengt de tot eind 2025 geldende overgangsregeling, de zogenaamde 'niet-bezwaarregeling', tot en met 31 december 2026.

De kern van de nieuwe regeling, die in 2027 van kracht wordt, is het fundamentele onderscheid in de fiscale behandeling tussen live-interactie en passieve consumptie van content. Voor live-uitzendingen, zoals interactieve sessies via platforms als Zoom, wordt dit beschouwd als een 'andere dienst'. Onder bepaalde voorwaarden kunnen hierop nog fiscale vrijstellingen op grond van § 4 UStG van toepassing zijn, waarbij B2C-transacties belast worden op de locatie van de klant. Dit staat in contrast met vooraf opgenomen cursussen, geautomatiseerde webinars of Video-on-Demand, die vallen onder de noemer 'elektronisch geleverde diensten' conform § 3a Para. 5 UStG.

Deze elektronisch geleverde diensten zijn doorgaans niet btw-vrijgesteld, zelfs indien van educatieve aard, en zijn volledig belastbaar op de locatie van de afnemer, vaak via de OSS-procedure voor EU-verkopen. Belastingadviseurs waarschuwen dat veel aanbieders de complexiteit van de regels voor 2027 onderschatten, met name met betrekking tot grensoverschrijdende B2C-verkopen en de classificatie van hybride producten. De analyse uit 2025 benadrukte reeds dat het onderscheid tussen een live webinar en een videocursus een doorslaggevende fiscale factor is, waarbij 'actieve' kennisoverdracht wordt gescheiden van 'passieve' elektronische overdracht.

De behandeling van gecombineerde aanbiedingen, zoals een live seminar inclusief de opname voor later gebruik, vereist een nauwkeurige splitsing van de belastingheffing indien de opname een onafhankelijke waarde vertegenwoordigt; anders volgt het gehele pakket de fiscale behandeling van het live-element. Dit wijzigingsbeleid, dat deels een terugdraaiing is van een eerdere neiging van het BMF uit april 2024 om dergelijke combinaties als één ondeelbare prestatie te zien, onderstreept de voortdurende dynamiek in de fiscale beoordeling van digitale diensten. De verlenging biedt ondernemingen een welkome adempauze om hun IT-infrastructuur en administratieve processen te herzien in het licht van de permanente EU-richtlijnen.

Het One-Stop-Shop (OSS)-Verfahren blijft een essentieel instrument voor aanbieders met klanten in diverse EU-lidstaten, aangezien het de centrale aangifte en afdracht van de btw vergemakkelijkt. De noodzaak tot nauwkeurige klantidentificatie en het bewijs van de klantlocatie blijft echter onverminderd groot om het Bestemmingslandprincipe correct toe te passen. De periode tot 2027 moet door marktpartijen worden aangegrepen voor een grondige systeemoverhaul, aangezien de onderliggende harmonisatie van de EU-btw-regels een onvermijdelijke structurele uitdaging voor de digitale economie vormt.