Teleskop Hubble'a ujawnia szczegółowy obraz NGC 1792, galaktyki z intensywnym rozkwitem gwiazdotwórczym

Edytowane przez: Uliana S.

spiralna galaktyka NGC 1792 z gwałtownym wybuchem formowania gwiazd. Źródło: ESA/Hubble & NASA, D. Thilker, F. Belfiore, J. Lee i zespół PHANGS-HST.

Kosmiczny Teleskop Hubble'a, będący owocem współpracy NASA i Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA), zaprezentował ulepszone, szczegółowe ujęcie spiralnej galaktyki NGC 1792. Obiekt ten charakteryzuje się niezwykle intensywnym procesem formowania się gwiazd. Galaktyka ta znajduje się w odległości przekraczającej 50 milionów lat świetlnych od Ziemi, w obrębie południowego konstelacji Gołębia (Columba). Europejska Agencja Kosmiczna udostępniła nowy obraz na początku grudnia 2025 roku. Zestawienie to zawiera dodatkowe dane zebrane w trakcie 2025 roku, co pozwala na znacznie głębsze zrozumienie astrofizycznej aktywności tego kosmicznego ciała.

NGC 1792 jest klasyfikowana jako galaktyka z rozbłyskiem gwiazdotwórczym. Oznacza to, że jej centrum jest miejscem intensywnego powstawania nowych gwiazd, a spiralne ramiona obfitują w tak zwane „żłobki gwiazdowe”. Ta podwyższona aktywność nadaje galaktyce znaczną jasność w stosunku do jej masy, co czyni ją cennym obiektem dla astronomów. Widoczne w ramionach czerwone poświaty są wynikiem emisji H-alfa. Jest to bezpośredni dowód na obecność gęstych obłoków wodoru molekularnego, gdzie właśnie rodzą się nowe gwiazdy. Młode gwiazdy emitują potężne promieniowanie ultrafioletowe, które jonizuje otaczający gaz, wywołując charakterystyczne czerwone zabarwienie.

Astronomowie wysuwają hipotezę, że chaotyczny wygląd NGC 1792 oraz ten intensywny strumień formowania gwiazd są efektem oddziaływania grawitacyjnego z pobliskim, masywniejszym sąsiadem – galaktyką NGC 1808. Silny wpływ grawitacyjny miał pobudzić zasoby gazu w NGC 1792, koncentrując proces gwiazdotwórczy głównie po tej stronie, która jest poddana większym siłom zewnętrznym. Zjawisko to sprawia, że NGC 1792 jest kluczowym obiektem do badania złożonych interakcji galaktycznych, w tym dynamiki gazu, powstawania gromad gwiazd oraz potencjalnych wybuchów supernowych.

Zaktualizowane zdjęcie zostało zarejestrowane przy użyciu kamery Wide Field Camera 3 (WFC3) zainstalowanej na pokładzie teleskopu Hubble’a. Warto przypomnieć, że WFC3 zastąpiła starszą kamerę WFPC2 po czwartej misji serwisowej HST, która miała miejsce w maju 2009 roku. Kamera WFC3 oferuje możliwość obserwacji w szerokim zakresie długości fal, od 200 do 1700 nanometrów. Dodatkowe dane zebrane w 2025 roku pogłębiają naszą wiedzę o wewnętrznych mechanizmach tej galaktyki. NGC 1792, w przeciwieństwie do naszej Drogi Mlecznej, nie posiada centralnej struktury poprzeczki (bara). Stanowi ona zatem doskonały przykład morfologii galaktyki spiralnej, która jest poddawana zewnętrznym zakłóceniom. Pozwala to naukowcom, w tym zespołowi PHANGS-HST, badać, w jaki sposób siły zewnętrzne kształtują wewnętrzną strukturę i ewolucję takich obiektów.

Galaktyka ta, znana również pod oznaczeniem katalogowym LEDA 16709, została po raz pierwszy skatalogowana przez szkockiego astronoma Jamesa Dunlopa 4 października 1826 roku. Dunlop w latach 1823–1826, pracując w Parramatta w Nowej Południowej Walii w Australii, skatalogował blisko 7385 gwiazd oraz liczne jasne obiekty głębokiego kosmosu. Jego najbardziej znanym odkryciem jest radio-galaktyka NGC 5128, znana także jako Centaurus A, która również jest galaktyką z aktywnym rozkwitem gwiazdotwórczym. Odświeżony portret NGC 1792 doskonale ilustruje, jak grawitacyjne perturbacje mogą stymulować dynamiczne formowanie się gwiazd w odległych galaktykach, co jest zjawiskiem niezwykle istotnym dla kosmologii.

2 Wyświetlenia

Źródła

  • El Heraldo de San Luis Potosi

  • Sci.News

  • NASA Science

  • Universe Space Tech

  • ORBITGEO.org

  • Noticias Ambientales

Czy znalazłeś błąd lub niedokładność?

Rozważymy Twoje uwagi tak szybko, jak to możliwe.