Toename Bultrugactiviteit Nabij Golden Gate Brug Benadrukt Ecologische Verschuivingen

Walvisspotters in de Baai van San Francisco waren onlangs getuige van een opmerkelijk schouwspel: een bultrug die een sprong maakte nabij de iconische Golden Gate Bridge. Dit soort verschijningen benadrukt de levendige mariene fauna die de regio kenmerkt, met name gedurende de migratieperioden. De aanwezigheid van deze zoogdieren, die gemakkelijk te herkennen zijn aan hun kenmerkende rugvinnen en flippers, onderstreept het belang van de corridor van de Baai van San Francisco voor zeezoogdieren.

Wetenschappers van organisaties zoals de Cascadia Research Collective documenteren deze activiteit, waarbij de dieren zich steeds vaker in de baai zelf ophouden in plaats van uitsluitend voor de kust te blijven. Sinds 2016 is er een toename in het aantal waarnemingen binnen de baai, een fenomeen dat voorheen zeldzaam was, met uitzondering van incidentele dieren zoals Humphrey in 1985 en 1990. Bill Keener van Golden Gate Cetacean Research (GGCR) heeft deze toename van bultrugwaarnemingen binnen de Baai van San Francisco sinds 2016 gedocumenteerd. Bultruggen worden frequent waargenomen terwijl ze zich voeden in de wateren rondom San Francisco, gevoed door de voedselrijke opwelling die kenmerkend is voor het Californische Stromingsysteem.

Het dieet van de bultruggen in dit gebied varieert tussen krill tijdens koelere fasen met sterke opwelling, en scholen vis, zoals Pacifische sardine, Pacifische haring en noordelijke ansjovis, tijdens warmere perioden. De National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) bevestigt dat de walvissen de regio bezoeken om zich te voeden met kleine scholen vis en krill. Hoewel de piekwaarnemingen doorgaans tussen mei en november vallen, kunnen deze dieren al vanaf maart verschijnen en ondernemen ze lange migraties die soms een retourafstand van wel 5.000 mijl tussen voedings- en paargebieden omvatten.

De verschuiving in het gedrag van de bultruggen, waarbij ze dichter bij de kust en zelfs de baai in trekken, wordt deels toegeschreven aan klimaatverandering en de verplaatsing van hun prooi. In 2016, aan het einde van een grote hittegolf in de Stille Oceaan, was er een tekort aan krill, wat de walvissen mogelijk ertoe aanzette om op ansjovis te jagen die dichter bij de kust zwommen door het warmere water. De nabijheid van de bultruggen tot menselijke activiteiten, zoals de drukke scheepvaartroutes van en naar de Port of Oakland, verhoogt het risico op aanvaringen met vaartuigen en verstrengeling in visnetten, wat een zorg is voor NOAA en experts zoals Jennifer Stock.

Als reactie hierop adviseren NOAA-functionarissen, waaronder superintendent Maria Brown van de Greater Farallones National Marine Sanctuary, schippers om langzaam en voorzichtig te varen en een minimale afstand van 300 voet, de lengte van een voetbalveld, tot de dieren te bewaren. De wateren rondom San Francisco Bay, met name de Golf van de Farallones, zijn aangewezen als een Biologisch Belangrijk Gebied voor het voeden van bultruggen, met kritisch leefgebied dat zich landinwaarts uitstrekt tot aan de Golden Gate Bridge. Deze beschermingsmaatregelen zijn cruciaal aangezien veel van deze populaties, zoals het bedreigde Mexico Distinct Population Segment, profiteren van juridische bescherming na het einde van de walvisjacht, maar nu te maken hebben met een toenemende overlap met menselijke activiteiten.