Narodziny cielaka wakity w Zatoce Kalifornijskiej budzą ostrożny optymizm

Pod koniec października 2025 roku w północnej części Zatoki Kalifornijskiej odnotowano narodziny młodego osobnika krytycznie zagrożonego gatunku morświna – wakity. To doniosłe odkrycie, uzyskane dzięki wspólnej ekspedycji zorganizowanej przez organizację Sea Shepherd Conservation Society oraz meksykańskie agencje rządowe, stanowi istotny promyk nadziei dla gatunku, którego dzika populacja, według szacunków na 2025 rok, liczy zaledwie od siedmiu do dziesięciu osobników. Wydarzenie to zwieńczyło Rejs Badawczy Wakity 2025, potwierdzając, że gatunek ten nadal pomyślnie się rozmnaża, co jest trzecim rokiem z rzędu od momentu potwierdzenia aktywności rozrodczej podczas monitoringu.

Podczas kampanii, która trwała od maja do września 2025 roku, naukowcy zebrali dane wizualne i akustyczne, które pozwoliły oszacować liczebność populacji na poziomie 7–10 sztuk. W trakcie obserwacji zauważono co najmniej jedno, a być może nawet dwa młode. Dla porównania, w roku 2024 szacunki populacyjne wskazywały na sześć do ośmiu osobników, a w 2023 roku było to od dziesięciu do trzynastu. Wakita, gatunek endemiczny zamieszkujący wyłącznie północną Zatokę Kalifornijską w Meksyku, została niemal wyniszczona z powodu nielegalnego stosowania sieci skrzelowych. Sieci te są zastawiane na rybę totoaba, której pęcherz pławny ma wysoką wartość na czarnym rynku, zwłaszcza w Chinach.

Koordynacja działań na rzecz ochrony przyrody obejmuje kluczowych partnerów, takich jak Sekretariat Środowiska i Zasobów Naturalnych (SEMARNAT), Krajowa Komisja Obszarów Chronionych (CONANP) oraz Marynarka Wojenna Meksyku (SEMAR), którzy ściśle współpracują z Sea Shepherd. Programy monitorujące intensywnie wykorzystują detektory akustyczne oraz zdjęcia lotnicze wykonywane z pokładów statków, w tym „Seahorse” i „Bob Barker”, należących do Sea Shepherd. Te działania patrolowe i usuwanie nielegalnych sieci, prowadzone od ponad dekady w ramach operacji „Ochrona Wakity”, dowodzą, że bezpośrednia interwencja i współpraca przynoszą wymierne rezultaty.

Według doniesień, dzięki konsekwentnym działaniom ochronnym, w tym patrolowaniu i egzekwowaniu zakazów w Strefie Zero Tolerancji (ZTZ), udało się zredukować nielegalną działalność połowową w obrębie tego kluczowego obszaru aż o 95%. Strefa Zero Tolerancji, wprowadzona w 2020 roku, stanowi bardziej restrykcyjną część rezerwatu utworzonego w 2005 roku, gdzie obowiązuje całkowity zakaz przebywania łodzi. Wicesekretarz ds. Ekologii Meksyku, Marina Robles García, podkreśliła, że odnalezienie osobników, których nie widziano od lat, jest dowodem na to, że gatunek przetrwał i nadal się rozmnaża.

Mimo tego pozytywnego obrotu spraw, sytuacja gatunku pozostaje krytyczna. Na początku lat 90. XX wieku populacja liczyła około 600 sztuk, a do 2018 roku spadła do zaledwie 10. W 2023 roku CITES nałożyła sankcje na Meksyk z powodu niepowodzenia w walce z kłusownictwem, które zostały zniesione po przyjęciu przez rząd planu działania. W ramach tego planu Conapesca wydała ponad 230 zezwoleń na stosowanie alternatywnych narzędzi połowowych, dążąc do zapewnienia zrównoważonej działalności rybackiej. Obserwacja cielaka w 2025 roku, zwłaszcza po roku 2024, w którym nie odnotowano żadnych narodzin, stanowi niezwykle ważny kamień milowy, potwierdzający żywotność gatunku w obliczu bezprecedensowej presji.