Badania Cambridge: Genetyczne Powiązania Temperamentu Golden Retrieverów z Ludzkimi Emocjami

Badania naukowe prowadzone przez zespół z Uniwersytetu Cambridge ujawniły istotne korelacje genetyczne między temperamentem psów rasy golden retriever a ludzkimi stanami emocjonalnymi. Analiza genomów 1300 osobników tej rasy, zestawiona z obszernymi ocenami behawioralnymi dostarczonymi przez właścicieli, potwierdziła istnienie wspólnego dziedzictwa biologicznego warunkującego pewne reakcje emocjonalne u obu gatunków. Praca ta została opublikowana w czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS).

Proces badawczy polegał na analizie profili genetycznych i porównaniu ich z ocenami behawioralnymi, które obejmowały takie cechy jak lękliwość, skłonność do agresji czy łatwość szkolenia. W wyniku analizy genetycznej wyodrębniono konkretne markery genetyczne wpływające na te zachowania u psów. Co istotne, dwanaście z tych zidentyfikowanych markerów genetycznych znalazło swoje odpowiedniki w genach regulujących cechy behawioralne i emocjonalne u ludzi, co stanowi fundamentalne spostrzeżenie w kynologii porównawczej.

Wśród konkretnych przykładów badacze wskazali gen PTPN1, który u golden retrieverów powiązano ze skłonnością do agresji, a u ludzi jest on asocjowany z depresją oraz poziomem inteligencji. Inna wariacja genetyczna, skorelowana z nadmierną lękliwością u psów, ma również swoje odzwierciedlenie w ludzkich tendencjach do nadmiernego zamartwiania się. Odkrycia te sugerują, że pewne formy psiego niepokoju mogą mieć głębokie podłoże genetyczne, co wymaga od opiekunów większej empatii i zrozumienia.

Zrozumienie tych genetycznych predyspozycji pozwala hodowcom i właścicielom na bardziej świadome zarządzanie środowiskiem i procesem szkolenia psów. Dziedziczność niektórych cech behawioralnych u psów szacowana jest na poziomie 60–70% w populacji międzyrasowej, co podkreśla znaczenie biologicznego fundamentu. Wiedza ta, uzyskana dzięki analizie genomów, może przyczynić się nie tylko do lepszego zrozumienia psiej natury, ale także do rozwoju spersonalizowanych terapii w medycynie ludzkiej poprzez badanie wspólnych mechanizmów.