Zeven korrels maanstof van Chang'e-6 suggereren waterlevering in het vroege Zonnestelsel

De automatische interplanetaire sonde Chang'e-6, die in juni 2024 succesvol op Aarde is teruggekeerd, heeft de wetenschappelijke gemeenschap materiaal geleverd dat ons begrip van de vroege geschiedenis van het Zonnestelsel mogelijk fundamenteel verandert. Tijdens de analyse van meer dan 5000 fragmenten maanregoliet, verzameld in de Zuidpool-Aitken (SPA) bekken op de achterkant van de Maan, hebben wetenschappers van de Chinese Academie van Wetenschappen (CAS) zeven microscopische korrels van niet-inheemu oorsprong geïdentificeerd. Deze deeltjes werden geclassificeerd als behorend tot de koolstofhoudende chondrieten van het type CI, zoals gerapporteerd in publicaties van oktober 2025.

De onderzoeksgroep, onder leiding van geochemici Jingtuan Wang en Zhiming Chen, maakte gebruik van geavanceerde technieken, waaronder elektronenmicroscopie en massaspectrometrie, om de buitenaardse aard van deze fragmenten te bevestigen. Chemische en isotopenanalyses, met name zuurstof-siliciumsignaturen en de verhouding van ijzerisotopen, wezen eenduidig op een overeenkomst met CI-chondrieten. Deze meteorieten staan erom bekend dat ze een hoog gehalte aan vluchtige stoffen bevatten, inclusief water, dat tot wel 20 procent van hun massa kan uitmaken in de vorm van gehydrateerde mineralen.

CI-chondrieten vormen een uitzonderlijk zeldzame ondergroep van meteorieten; ze vertegenwoordigen minder dan één procent van alle steenachtige meteorieten die op Aarde zijn gevonden. Dit komt voornamelijk door hun hoge broosheid en het watergehalte, wat leidt tot desintegratie tijdens de passage door de aardatmosfeer. De ontdekking van deze deeltjes in het regoliet, verzameld in het SPA-bekken – een van de oudste inslagstructuren van de Maan met een geschatte leeftijd van ongeveer 4,25 miljard jaar – is van groot belang. De CAS-wetenschappers concludeerden dat de Maan een effectievere bewaarder is gebleken voor deze vluchtige materialen dan de Aarde, aangezien de microscopische resten van CI-chondrieten de inslagen met hoge snelheid hebben overleefd.

Deze bevinding heeft verstrekkende implicaties voor de planetaire wetenschap. CI-chondrieten worden namelijk beschouwd als een van de belangrijkste kandidaten voor de levering van water en organische verbindingen aan de vroege Aarde en de Maan. Het fysieke bewijs van dergelijke bombardementen op de Maan ondersteunt direct de theorie dat deze waterrijke asteroïden een cruciale rol speelden in de accretie en de bevochtiging van het binnenste Zonnestelsel. Bovendien vertoont de samenstelling van de maanfragmenten overeenkomsten met materiaal dat onderzocht is tijdens de Hayabusa-2 en OSIRIS-REx missies, wat het grotere plaatje van de vroege levering van vluchtige stoffen benadrukt.

Het verzamelen van monsters in het Zuidpool-Aitken bekken was strategisch gezien van groot belang. Dit gebied, als de diepste en oudste structuur van de Maan, fungeerde mogelijk als een valkuil voor oeroude buitenaardse materialen. De analyse van CAS sluit ook aan bij andere recente ontdekkingen, zoals de identificatie van microkristallen van hematiet en maghemiet in de Chang'e-6 monsters. Dit laatste bracht een voorheen onbekend oxidatiemechanisme op de Maan aan het licht, mogelijk gerelateerd aan grootschalige inslaggebeurtenissen. De missie heeft daarmee niet alleen hypothesen over de magmatische oceaan van de Maan bevestigd, maar ook een nieuwe onderzoeksrichting geopend met betrekking tot de aanvoer van primaire componenten, inclusief water, naar de terrestrische planeten.