Nieuw Theoretisch Model Stelt Bewustzijn Centraal in de Realiteit

Professor Maria Strømme, een in Noorwegen geboren natuurkundige verbonden aan de Universiteit van Uppsala in Zweden, heeft een theoretisch raamwerk geïntroduceerd dat de aard van het universum en bewustzijn fundamenteel herdefinieert. Haar onderzoek markeert een significante verschuiving van haar gebruikelijke werkterrein in de nanotechnologie. De theorie stelt dat bewustzijn de primaire bouwsteen van de werkelijkheid is, in tegenstelling tot de gangbare opvatting dat het slechts een emergent bijproduct is van neurologische processen in de hersenen.

Strømme's artikel, getiteld "Universal consciousness as foundational field: A theoretical bridge between quantum physics and non-dual philosophy," werd gepubliceerd in het tijdschrift AIP Advances op 13 november 2025. Deze publicatie werd erkend als het beste artikel in dat nummer en kreeg een prominente plaats op de omslag. De kern van deze in 2025 gelanceerde theorie is de premisse dat het universele bewustzijn een fundamenteel veld vormt dat voorafgaat aan de structurering van tijd, ruimte en materie.

Zij modelleert dit universele bewustzijn als een ongedifferentieerde, vormloze substantie, waaruit individuele waarneming ontstaat door processen zoals symmetriebreking en kwantumfluctuaties. Het raamwerk bouwt voort op de Drie Principes (3P's) van universele geest, universeel bewustzijn en universele gedachte, en integreert inzichten uit de kwantumveldentheorie en niet-dualistische filosofie. Dit model biedt een wiskundige basis voor het begrijpen van non-lokaliteit en de opkomst van ruimte-tijd uit een diepere, pre-spatiotemporele orde.

Volgens deze nieuwe visie is de waargenomen afzonderlijkheid van individuele bewustzijnen een illusie, voortkomend uit een verenigde, vormloze ondergrond. Het theoretische kader verklaart de toestand vóór de Oerknal als een tijdloos, ongedifferentieerd potentieel. De differentiatie naar individuele ervaring wordt wiskundig gemodelleerd door lokale excitatie van dit universele veld, wat aansluit bij concepten als Bohm's impliciete orde en Wheeler's participerende universum.

Strømme's werk zoekt de verbinding met vroege kwantumfysici zoals Einstein, Schrödinger, Heisenberg en Planck, die soortgelijke concepten verkenden. Het model contrasteert met reductionistische neurowetenschappelijke standpunten en vindt resonantie met argumenten van figuren als Eugene Wigner. Individuele gedachten worden in dit model voorgesteld als de structurerende kracht die het universele veld 'doet instorten' tot een geobserveerde toestand. De implicaties zijn actueel gezien de toegenomen wetenschappelijke interesse in interdisciplinaire benaderingen van bewustzijn in 2025.

Het onderzoek van Strømme, wier onderzoeksgroep Nanotechnology and Functional Materials (NFM) aan de Universiteit van Uppsala ongeveer 35 leden telt, biedt verschillende toetsbare voorspellingen op het gebied van fysica, kosmologie en neurowetenschappen. Dit werk suggereert dat het individuele bewustzijn niet eindigt bij de dood, maar terugkeert naar het universele veld waaruit het is voortgekomen, geformuleerd in kwantummechanische termen.