Onderzoek onthult: Het volume van kattengemiauw hangt samen met het geslacht van de eigenaar

Een recent uitgevoerd onderzoek uit 2025 door specialisten van de Bilkent Universiteit in Turkije heeft een opmerkelijke correlatie blootgelegd tussen de geluidsintensiteit van het miauwen van huiskatten en het geslacht van de menselijke interactiepartner. Deze bevinding, gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Ethology, concentreerde zich specifiek op de analyse van begroetingsvocalisaties die katten laten horen wanneer hun verzorgers thuiskomen.

De wetenschappers, waaronder Doctor Kaan Kerman en zijn onderzoeksteam, observeerden duidelijke verschillen in de intensiteit van deze vocale uitingen. Tijdens het experiment, waaraan 31 eigenaren deelnamen, vertoonden de katten significant meer vocale activiteit wanneer ze werden begroet door mannen. Gemiddeld produceerden de dieren ongeveer 4,3 miauwen per 100 seconden observatie wanneer ze zich richtten tot hun mannelijke verzorgers. Dit patroon bleek consistent, ongeacht het ras of de leeftijd van de kat. Bij het begroeten van vrouwelijke eigenaren waren de katten merkbaar stiller en gebruikten ze slechts gemiddeld zo’n 1,8 vocale signalen gedurende dezelfde tijdsperiode. Andere vormen van aandacht, zoals trillers, spinnen of non-verbale signalen, vertoonden geen afhankelijkheid van het geslacht van de eigenaar.

Doctor Kaan Kerman speculeert dat katten instinctief hun oproepen versterken wanneer ze zich tot mannen wenden. Zijn hypothese is dat een mannelijk publiek mogelijk luidere signalen vereist om de aandacht te trekken of om voedsel te verkrijgen, aangezien mannen over het algemeen minder gevoelig zouden zijn voor subtiele non-verbale aanwijzingen. Daarentegen hanteren vrouwelijke verzorgers vaak een melodieuzere spreektoon richting hun huisdieren en zijn zij beter in staat om de fijnere signalen te interpreteren. Dit zou ertoe kunnen leiden dat katten bij hen de voorkeur geven aan zachtere communicatievormen.

Het miauwen fungeert primair als een communicatiemiddel dat specifiek op mensen is gericht en dient als instrument om emotionele toestanden over te brengen. Het domesticatieproces heeft ertoe geleid dat huiskatten een complexer vocabularium hebben ontwikkeld in vergelijking met hun wilde verwanten, de Felis silvestris lybica. Dit benadrukt hoe ver de evolutie van de huiskat is gegaan in de interactie met de mens.

Deze studie onderstreept hoe katten voortdurend de signalen van mensen analyseren en hun gedragsstrategieën aanpassen om het gewenste resultaat te bereiken. Dit toont een verrassend hoog niveau van cognitieve flexibiliteit aan binnen de kattensamenleving. Het is duidelijk dat deze dieren niet zomaar passieve huisgenoten zijn, maar actieve deelnemers aan een complexe sociale dynamiek, waarbij ze hun vocale output moduleren op basis van wie er luistert.

De implicaties van dit onderzoek zijn interessant voor iedereen die een kat in huis heeft. Het suggereert dat de 'stem' van een kat niet universeel is, maar situationeel wordt aangepast. Dit onderzoek biedt een fascinerende blik in de subtiele, maar effectieve manieren waarop onze huisdieren zich aanpassen aan de perceptuele voorkeuren van hun menselijke metgezellen, wat de band tussen mens en dier nog complexer maakt dan vaak wordt aangenomen. De bevindingen van de Turkse onderzoekers bieden een solide basis voor verder onderzoek naar dierlijke communicatie.