Błękitne rozbłyski na niebie Aomori poprzedziły trzęsienie ziemi o magnitudzie 7,6, odnawiając debatę o świetle sejsmicznym

W nocy z 8 grudnia 2025 roku mieszkańcy północnych obszarów prefektury Aomori w Japonii byli świadkami intensywnych, niebieskich błysków na niebie, które miały miejsce tuż przed potężnym wstrząsem sejsmicznym. To zjawisko, powiązane z trzęsieniem ziemi, które Japońska Agencja Meteorologiczna (JMA) ostatecznie sklasyfikowała jako 7,6 w skali magnitudy (początkowe szacunki mówiły o Mwc 7.6), ponownie przyciągnęło uwagę świata nauki do fenomenu znanego jako światła trzęsień ziemi (EQL).

Wydarzenie sejsmiczne nastąpiło o godzinie 23:15 czasu tokijskiego (JST). Jego epicentrum zlokalizowano na wodach Pacyfiku, niedaleko wybrzeża Aomori. Osoby obserwujące zdarzenie opisywały niebieskie rozbłyski jako nagłe smugi i pulsujące światła, które na kilka sekund rozświetliły nocną scenerię. Skutki trzęsienia objęły co najmniej 52 osoby ranne. Wywołało ono również fale tsunami o wysokości do 70 centymetrów, co skutkowało tymczasowymi ostrzeżeniami dla części Hokkaido i regionu Sanriku. Ponadto, około 2 700 domów w Aomori zostało pozbawionych dostaw prądu.

To zdarzenie ponownie otworzyło fundamentalne pytanie w geofizyce dotyczące natury zjawiska EQL. Jedna z dominujących hipotez zakłada, że naprężenia tektoniczne w skorupie ziemskiej generują ładunki elektryczne. Te z kolei jonizują powietrze nad powierzchnią, prawdopodobnie poprzez mechanizmy takie jak efekt piezoelektryczny. Niemniej jednak, część ekspertów sugeruje, że zjawiska świetlne mogły zostać błędnie zidentyfikowane, a ich źródłem mogły być awarie na liniach przesyłowych wysokiego napięcia.

Kontekst historyczny wyraźnie wskazuje na możliwy związek EQL z aktywnością sejsmiczną. Badanie przeprowadzone w 2014 roku, analizujące 65 potwierdzonych przypadków, wykazało, że aż 80% z nich miało miejsce podczas trzęsień ziemi o magnitudzie przekraczającej 5.0, często w strefach ryftów kontynentalnych. Taka korelacja sugeruje, że szybkie narastanie naprężeń tektonicznych może być powiązane z emisją energii w postaci światła tuż przed pęknięciem uskoku.

Japoński Urząd ds. Badań Trzęsień Ziemi, dążąc do udoskonalenia metod predykcyjnych, bierze pod uwagę liczne prekursory, w tym wskaźniki elektromagnetyczne oraz zmiany w jonosferze. Naukowcy, tacy jak sejsmolog Susan Huff, łączą tego typu poświaty z aktywnością tektoniczną. Sugerują oni, że w procesie tym mogą brać udział gazy uwalniane z głębi Ziemi, na przykład metan lub radon, które mogłyby ulec samozapłonowi w wyniku tarcia skał. Choć dokładne przewidywanie trzęsień ziemi pozostaje poza zasięgiem, wizualne anomalie, takie jak te błękitne błyski zaobserwowane w Aomori, dostarczają cennych danych empirycznych dla dalszych badań geofizycznych.