Oude Grotkunst Gekoppeld aan Hemelgebeurtenissen in Iran

Recent onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift 'Anthropology', heeft grotschilderingen en artefacten uit de IJzertijd in Iran onder de aandacht gebracht. Deze bevindingen suggereren een geavanceerd begrip van hemelse gebeurtenissen en een diepe verbinding met de kosmos bij vroege culturen.

Het terugkerende symbool van de 'uil' in deze grotschilderingen vertoont parallellen met Europese tekeningen. Een bronzen grottenkaart uit Oost-Iran (1500-700 v.Chr.) toont uilen die een vrouw omringen, een motief dat mogelijk verband houdt met het 'Amr al-Ranaldi'-fenomeen. Deze verbinding tussen uilen, vrouwen en hemelse gebeurtenissen, inclusief de maan, is een terugkerend thema in de kunst uit deze regio. Artefacten uit het Akhmeenidische tijdperk (5e-4e eeuw v.Chr.) tonen eveneens dieren en gazellen naast uilenafbeeldingen, wat de status van de uil als een voorouderlijk symbool versterkt.

De aanwezigheid van uilen nabij de Eufraat wordt geïnterpreteerd als een symbool van interactie met het regenseizoen, waarbij hun gedrag mogelijk werd gebruikt om de tijd te volgen. Gestileerde uilen, cirkelvormige patronen en stervormige gravures in oude grotten worden sterk geassocieerd met hemelse gebeurtenissen. Deze relatie tussen kunst, natuur en de kosmos onthult een diepgaande wereldbeschouwing van oude volkeren, waarin hemelobservatie een cruciale rol speelde.

De symboliek van de uil varieerde sterk per cultuur. In Mesopotamië werd de uil (ukuku) geassocieerd met desolatie, maar ook met de dood. In het oude Egypte stond de uil voor wijsheid en de godin Seshat, en werd gezien als gids voor zielen. In het oude Griekenland was de uil het symbool van Athena, de godin van de wijsheid, wat intellect en waakzaamheid symboliseerde. Deze dualiteit onderstreept de complexe relatie die oude samenlevingen hadden met deze vogel.

Onderzoek naar oude Iraanse kunst onthult een bredere verbinding met hemelverschijnselen. Archeologisch bewijs suggereert dat Iraanse astronomen, al zo'n 6.000 jaar geleden, hemelse bewegingen nauwkeurig vastlegden. Symbolen van de zon, maan, seizoenen en sterrenbeelden werden frequent opgenomen in kunstvormen, wat een wereldbeeld weerspiegelt waarin hemelse gebeurtenissen intrinsiek verbonden waren met menselijk gedrag en lot. Iran kent meer dan 50.000 prehistorische rotstekeninglocaties, met motieven zoals de steenbok die in bijna 90% van de kunst voorkomt, wat duidt op het significante culturele en spirituele belang ervan.