Archeologen Ontdekken Schat van Bijna 40.000 Romeinse Munten Nabij Saint-Sébastien

In het departement Meuse, in het oosten van Frankrijk, nabij de gemeente Saint-Sébastien, heeft het Nationaal Instituut voor Preventief Archeologisch Onderzoek (INRAP) een aanzienlijke vondst gedaan: een grote verzameling laat-Romeinse munten. Deze ontdekking vond plaats op privéterrein, waar de eigenaar plannen had voor een uitbreiding van zijn woning. Dit leidde tot de verplichte archeologische opgravingen. Het onderzoek besloeg een terrein van ongeveer 1500 vierkante meter en bood de kans om een deel van een antieke wijk te onderzoeken dat tot dan toe nauwelijks was opgegraven.

De onderzoekers meldden dat de munten verborgen waren in drie keramische vaten die zich binnen de contouren van woongebouwen bevonden. Twee van deze amforen zijn reeds geopend. Eén ervan bleek gevuld te zijn met naar schatting 25.000 kleine bronzen munten. Op basis van voorlopige tellingen zou het totale aantal gevonden exemplaren de 40.000 kunnen naderen. De derde amfoor is voor gedetailleerde analyse naar het laboratorium gestuurd, om de precieze samenstelling en kenmerken van de inhoud vast te stellen. Alle munten dragen beelden van Romeinse keizers en de bergplaats wordt gedateerd tussen de jaren 280 en 310 na Christus.

De manier waarop de vaten waren geplaatst, trok onmiddellijk de aandacht van de archeologen. De amforen stonden rechtop in speciaal voorbereide kuilen, waarbij de halzen zich bijna op gelijke hoogte met het oude vloerniveau bevonden. Deze zorgvuldige positionering suggereert een weloverwogen en geordende opslagmethode, in plaats van een haastige poging om waardevolle bezittingen te verbergen tijdens onrustige tijden. Dit wordt verder ondersteund door enkele munten die aan de buitenzijde van twee vaten vastkleefden; deze moeten daar zijn terechtgekomen nadat de containers al op hun definitieve plaats stonden.

De wetenschappelijke waarde van deze vondst ligt minder in het pure aantal munten, maar des te meer in de uitzonderlijk goed bewaarde archeologische context. In tegenstelling tot schatvondsten die buiten gecontroleerde omstandigheden worden gedaan, maakt deze ontdekking het mogelijk de omstandigheden van de deponering nauwkeurig te reconstrueren. Simon Ritz, de coördinator van de opgravingen, opperde dat het hier mogelijk gaat om een systematische terugtrekking van munten uit de circulatie tijdens een monetaire hervorming in het late Romeinse Rijk. Hij vergeleek dit met de overgang naar de euro, waarbij oudere bankbiljetten geleidelijk aan uit het dagelijks gebruik verdwenen.

De archeologische gegevens helpen tevens bij het reconstrueren van de geschiedenis van de locatie zelf. Saint-Sébastien maakte in de oudheid deel uit van het territorium van de Gallische stam van de Mediomatrici, wier hoofdstad Divodurum (het huidige Metz) was. De verstedelijking van dit gebied begon aan het einde van de 1e eeuw na Christus, toen de bewoners overstapten van leem- en houten constructies naar steenbouw. Het nederzetting leed echter zwaar onder een grote brand aan het begin van de 4e eeuw. Na herstel was de bewoning van korte duur; een tweede brand halverwege de 4e eeuw leidde tot de definitieve verlating van de wijk.

Hoewel de bronzen munten zelf geen grote materiële waarde vertegenwoordigen, biedt hun georganiseerde opslag en de nauwkeurig gedocumenteerde context een zeldzame kans om de economische processen van de late oudheid te doorgronden. De komende laboratoriumanalyses van de derde amfoor en de bijbehorende artefacten zullen naar verwachting meer duidelijkheid verschaffen over de rol van deze verzamelingen in de lokale economie en de redenen voor hun accumulatie definitief bevestigen.