Sandro Aguilar'dan «Primeira Pessoa do Plural»: Değişim Rüzgarları Karşısında Aile Bağlarının Kırılganlığı Üzerine Bir İnceleme

Yönetmenliğini Sandro Aguilar'ın üstlendiği ve Portekiz ile İtalya'nın ortak yapımı olan «Primeira Pessoa do Plural» (Çoğulun Birinci Tekil Şahsı) adlı sinema eseri, 2025 yılında Portekiz sinema salonlarında gösterime girmeye hazırlanıyor. Bu yapım, uluslararası alanda şimdiden büyük yankı uyandırmayı başardı; zira dünya prömiyerini Rotterdam Uluslararası Film Festivali'nin ana yarışma bölümünde gerçekleştirdi.

Görüntü yönetmenliğini Rui Xavier'in üstlendiği ve müziklerini Marco Franco'nun bestelediği bu 119 dakikalık film, ilişkilerin kalıcılığı ve aile bağlarının derin temalarını işliyor. Gizemli drama, Albano Jerónimo'nun canlandırdığı Mateuşe ve Isabel Abreu'nun hayat verdiği Irene adlı bir çiftin hikayesine odaklanıyor. Çift, evliliklerinin yirminci yıl dönümünü kutlamak üzere tropikal bir seyahate çıkıyor. Ancak bu huzurlu yolculuk, kalkıştan önce yaptırdıkları aşıların yan etkileri nedeniyle beklenmedik ve endişe verici bir yöne sapıyor; zira çift, titreme, ateşli semptomlar ve yoğun halüsinasyonlar yaşamaya başlıyor.

Bu değişime uğramış bilinç durumları, karakterleri yaşamlarının temellerini, kurdukları birliği ve onları bir arada tutan hassas yapıları yeniden değerlendirmeye zorluyor. Alışılagelmiş gerçeklik çerçevelerinin kaydığı bu sınanma anında, her bireyin gerçek ihtiyaçlarını daha derinlemesine anlama fırsatı ortaya çıkıyor. Anlatının merkezinde ayrıca, Mateuşe'nin düzene olan takıntılı ihtiyacıyla keskin bir karşıtlık oluşturan kaotik bir yaşam süren genç oğulları (Eduardo Aguilar) da bulunuyor. Ebeveynlerin seyahat öncesi gece yaşadıkları ayrılık ve ardından gelen fiziksel belirtiler, ortak varoluşlarının temelini sorgulatır hale geliyor.

Sinema dilinde şiirsellik ve melankolinin yoğunluğuyla tanınan yönetmen Sandro Aguilar, bu yapıtında doğrusal bir anlatımdan kasıtlı olarak uzak durarak, eliptik, neredeyse soyut bir yaklaşımı benimsiyor. Filmdeki diyaloglar, doğrudan bir bilgi alışverişi olmaktan çok, bir sembol işlevi görüyor; bu durum, samimi ilişkilerdeki çatlakları gözler önüne seriyor ve izleyiciyi karakterlerin bilinçaltı katmanlarına çekiyor. Mayıs ayında IndieLisboa'da da izleyiciyle buluşan film, uluslararası festival arenasındaki sağlam duruşunu kanıtlıyor.

Aynı zamanda yüzüncüye yakın yapımda prodüktör olarak görev almış üretken bir isim olan Aguilar, bu çalışmasında daha önce anlatısal bir araç olarak kullanmadığı mizah da dahil olmak üzere kendisi için yeni alanlara giriyor. 50'lerin Fransız stilinden esinlenen parlak yüzeyler ve titizlikle ayarlanmış kompozisyonlarla bezeli görsel bileşen, hem karanlık hem de baştan çıkarıcı bir dünya yaratıyor. Görüntü yönetmeni Rui Xavier'in olağanüstü çalışması ve ses tasarımı da dahil olmak üzere teknik mükemmellik, derin kırılmaların cilalı bir yüzeyle gizlendiği, parçalanmakta olan bir dünyanın hissiyatını güçlendiriyor.

Esasen, «Primeira Pessoa do Plural», dışsal olayların içsel durumların bir yansıması olarak işlev gördüğü, insan varoluşunun derinlemesine bir incelemesidir. Her sahne, katı bir mantığa bağlı kalmadan kendi başına var olur; bu da yönetmenin tasarımına göre, izleyiciyi karakterlerle aynı kafa karışıklığı durumuna sokmayı amaçlar. Film, yaşanan herhangi bir çalkantıyı bir felaket olarak değil, içsel varsayımları yeniden gözden geçirmek ve gerçekten neyin önemli olduğu konusunda daha fazla netlik kazanmak için güçlü bir itici güç olarak görmeye yönelik bir davet niteliği taşıyor.