Film Sandro Aguilara „Pierwsza Osoba Liczby Mnogiej”: Portret kruchości małżeństwa w obliczu kryzysu

Film „Primeira Pessoa do Plural” (Pierwsza Osoba Liczby Mnogiej) w reżyserii Sandro Aguilara, będący koprodukcją portugalsko-włoską, wzbudził już spore zainteresowanie na międzynarodowej scenie festiwalowej. Obraz ten miał swój głośny debiut w ramach głównego konkursu Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Rotterdamie, gdzie został entuzjastycznie przyjęty przez krytykę. Portugalska publiczność będzie miała okazję zobaczyć ten film w kinach w 2025 roku.

Ten 119-minutowy dramat, którego warstwa wizualna została stworzona przez operatora Ruia Xaviera, a muzyczna przez Marco Franco, zgłębia złożone zagadnienia trwałości relacji oraz więzi rodzinnych. Tajemnicza opowieść koncentruje się na małżeństwie Mateusza i Ireny, w których role wcielili się Albano Jerónimo i Isabel Abreu. Para wyrusza w egzotyczną podróż, aby uczcić dwudziestą rocznicę ślubu. Niestety, ta sielankowa wyprawa szybko przeradza się w niepokojące doświadczenie. Powodem są skutki uboczne szczepionek przyjętych przed wylotem, które wywołują u bohaterów dreszcze, objawy gorączkowe oraz intensywne halucynacje.

Te zmienione stany świadomości zmuszają Mateusza i Irenę do gruntownego przewartościowania fundamentów ich wspólnego życia, ich związku oraz delikatnych struktur, które dotychczas utrzymywały ich razem. W tym momencie próby, gdy granice rzeczywistości ulegają zatarciu, pojawia się szansa na głębsze zrozumienie autentycznych potrzeb każdego z partnerów. W centrum narracji znajduje się również ich syn, nastolatek grany przez Eduardo Aguilara, którego chaotyczne życie stanowi wyraźny kontrast dla obsesyjnej potrzeby porządku odczuwanej przez Mateusza. Rozstanie rodziców w noc poprzedzającą wyjazd oraz późniejsze manifestacje fizyczne podważają samą istotę ich wspólnego istnienia.

Sandro Aguilar, twórca znany z kina przesiąkniętego poezją i melancholią, świadomie odchodzi od liniowej narracji. Zamiast tego stosuje podejście eliptyczne, niemal abstrakcyjne, co jest charakterystyczne dla jego stylu. Dialogi w filmie pełnią funkcję bardziej symboliczną niż informacyjną, co pozwala na obnażenie pęknięć w intymnych relacjach i wciąga widza w podświadome sfery postaci. Obraz ten, który był również prezentowany na festiwalu IndieLisboa w maju, potwierdza swoją silną pozycję na arenie międzynarodowych festiwali.

Aguilar, który jest także niezwykle płodnym producentem z dorobkiem blisko stu prac w tej roli, w tym dziele eksploruje nowe dla siebie obszary, włączając w to humor, którego wcześniej nie wykorzystywał jako narzędzia narracyjnego. Warstwa wizualna, charakteryzująca się lśniącymi powierzchniami inspirowanymi francuskim stylem lat 50. oraz skrupulatnie dopracowanymi kompozycjami, kreuje świat jednocześnie mroczny i pociągający. Perfekcja techniczna, obejmująca znakomitą pracę operatora Ruia Xaviera i mistrzowskie udźwiękowienie, akcentuje poczucie rozpadu świata, gdzie zewnętrzna precyzja maskuje głębokie wewnętrzne zawirowania.

W swej istocie „Pierwsza Osoba Liczby Mnogiej” stanowi dogłębną analizę ludzkiej egzystencji, w której wydarzenia zewnętrzne pełnią rolę lustra dla wewnętrznych stanów emocjonalnych. Każda scena funkcjonuje autonomicznie, nie podlegając rygorystycznej logice, co, zgodnie z zamysłem reżysera, ma wprowadzić widza w ten sam stan dezorientacji, co bohaterów. Jest to zaproszenie do postrzegania wszelkich wstrząsów nie jako katastrofy, lecz jako potężnego impulsu do rewizji wewnętrznych przekonań i osiągnięcia większej jasności co do tego, co naprawdę ma znaczenie w życiu.