Kryzys wyborczy w Hondurasie i propozycja azylu dla Maduro przez Kolumbię

Sytuacja polityczna w Republice Hondurasu pozostaje w stanie zawieszenia po wyborach powszechnych przeprowadzonych 30 listopada 2025 roku, a stan ten utrzymuje się do 11 grudnia 2025 roku. Centralna Rada Wyborcza (CNE) zarządziła specjalne ponowne przeliczenie głosów w obliczu przedłużającego się raportowania wyników oraz licznych zarzutów dotyczących oszustw wyborczych i ingerencji zewnętrznych.

Rywalizacja o fotel prezydenta toczy się głównie między kandydatem Partii Narodowej, Nasrym Asfurą, a Salvadorem Nasrallą z Partii Liberalnej. Według danych z 9 grudnia, obejmujących 99,40% policzonych kart do głosowania, Asfura prowadził z wynikiem około 40,53% wobec 39,21% dla Nasralli. Rixi Moncada, reprezentująca rządzącą partię LIBRE, uzyskała około 19,30% poparcia. Specjalna procedura ponownego liczenia głosów ma koncentrować się na około 14% do 15% arkuszy sprawozdawczych, w których odnotowano rozbieżności. Kwestie wiarygodności wyników podważają awarie techniczne, w tym domniemana modyfikacja kodu źródłowego systemu TREP, obsługiwanego przez kolumbijską firmę ASD.

Przedstawiciele LIBRE określili zaistniałą sytuację mianem „zamachu wyborczego” z udziałem czynników zewnętrznych, a członek Rady, Marlon Ochoa, stwierdził, że były to „najbardziej manipulowane i najmniej wiarygodne wybory w historii demokracji kraju” z powodu obaw o cyberbezpieczeństwo. Misja obserwacyjna Organizacji Państw Amerykańskich (OAS) wezwała do cierpliwości i oczekiwania na ostateczne rezultaty, apelując o unikanie naruszeń porządku publicznego. Proces raportowania wyników był chaotyczny, co wpisuje się w kontekst niestabilności instytucjonalnej w regionie.

Kontekst polityczny jest dodatkowo skomplikowany przez poparcie dla Asfury wyrażone przez byłego prezydenta USA, Donalda Trumpa, oraz jego decyzję o ułaskawieniu poprzedniego prezydenta Hondurasu, Juana Orlando Hernándeza, tuż przed dniem wyborów. CNE ma prawny termin do 30 grudnia 2025 roku na walidację wyniku, zanim sprawa może trafić przed Kongres.

Równolegle do impasu w Hondurasie, 11 grudnia 2025 roku pojawiła się informacja o gotowości Kolumbii do rozważenia azylu dla prezydenta Wenezueli, Nicolasa Maduro. Pełniąca obowiązki ministra spraw zagranicznych Kolumbii, Rosa Yolanda Villavicencio Mapy, potwierdziła tę otwartość, zaznaczając, że Kolumbia nie odmówi ochrony, jeśli odejście Maduro będzie częścią międzynarodowych negocjacji transformacyjnych. Prezydent Gustavo Petro wcześniej opowiadał się za transformacją Wenezueli „z włączeniem wszystkich” i promował koncepcję „ogólnej amnestii”.

Propozycja azylowa nabiera znaczenia w kontekście presji ze strony administracji Donalda Trumpa na Wenezuelę. W tle tych wydarzeń pojawia się informacja o rzekomym odrzuceniu przez Biały Dom propozycji Maduro, by ustąpić po okresie przejściowym w zamian za amnestię. Oba wydarzenia – impas wyborczy w Hondurasie i potencjalna rola Kolumbii jako arbitra w sprawie Maduro – uwypuklają niestabilność geopolityczną Ameryki Środkowej i Południowej, z widocznym zaangażowaniem administracji USA w procesy polityczne w regionie.