Włoska Akwileja ujawnia rzymski port rzeczny i rzadkie złote monety

Archeolodzy we Włoszech dokonali niezwykłego odkrycia na południowo-wschodnich obrzeżach starożytnego miasta Akwileja. Podczas prowadzonych prac wykopaliskowych natrafiono na rzadkie złote monety oraz ślady niegdyś tętniącego życiem portu rzecznego. Te nowe znaleziska pozwalają na świeżą ocenę znaczenia handlowego miasta oraz jego głębokich powiązań z Imperium Rzymskim. Odkrycia te rzucają światło na potęgę ekonomiczną Akwilei w okresie późnego Rzymu, wyraźnie demonstrując jej integrację w system imperialny.

Szczególną uwagę badaczy przyciągają trzy złote monety, na których wybito imiona cesarzy: Walensa, Magnusa Maximusa oraz Arkadiusza. Każdy z tych numizmatów posiada unikalny nominał i zalicza się do niezwykle rzadkich egzemplarzy. Eksperci przypuszczają, że nie były one przeznaczone do codziennego obiegu handlowego, lecz pełniły funkcję darów imperialnych, ofiarowywanych członkom dworskiej arystokracji. Prawdopodobnie monety te zostały ukryte w czasach zagrożenia i nigdy nie zostały odzyskane, co dodatkowo podkreśla strategiczne znaczenie Akwilei w późnej epoce rzymskiej.

Pod powierzchnią placu targowego archeolodzy odkryli materiały datowane na późny pierwszy wiek naszej ery. Wśród nich znajdowało się 19 amfor, które stanowią uzupełnienie 23 naczyń odnalezionych w trakcie poprzedniego sezonu wykopaliskowego. Te gliniane naczynia zostały celowo wbudowane w ziemię, tworząc system drenażowy i wzmacniający pod długim, wąskim pomieszczeniem, które było wsparte na kamiennych kolumnach. Taki układ konstrukcyjny sugeruje istnienie magazynów, ściśle powiązanych z nabrzeżem rzecznym.

Naukowcy są zdania, że południowa część miasta rozciągała się wzdłuż rzeki, która była znacznie szersza niż jej współczesny odpowiednik. Akwileja przyjmowała towary dostarczane drogą wodną. Ten fakt niezbicie potwierdza jej kluczową rolę jako istotnego centrum handlowego w ramach Imperium Rzymskiego, stanowiąc ważny węzeł komunikacyjny i logistyczny.

W trakcie prac odsłonięto również brukowaną ulicę, która przebiegała pomiędzy dwoma dużymi budynkami targowymi. Ślady kół widoczne na kamieniach jednoznacznie świadczą o regularnym ruchu wozów transportujących towary tą drogą. Cały kompleks targowy składał się z sześciu dużych budowli, przeznaczonych do magazynowania i sprzedaży żywności, w tym zboża, mięsa, warzyw i owoców. W strefie zawalenia zachodniego portyku archeolodzy natrafili na znaczną ilość zwęglonych ziaren, co dostarcza nowych informacji na temat produkcji i konsumpcji żywności w tym starożytnym ośrodku.

Badania wykazały, że po zniszczeniu kompleksu targowego teren ten nadal był wykorzystywany przez mieszkańców. Odkryto pozostałości niewielkich domostw z paleniskami oraz warsztatów rzemieślniczych, a także późniejszą drogę, zbudowaną bezpośrednio na starszej nawierzchni. Znalezione pochówki, pozbawione przedmiotów kultu, które są obecnie poddawane analizie radiowęglowej, potwierdzają, że obszar ten zachował funkcję przestrzeni życiowej nawet po upadku głównego centrum handlowego.

Fundacja Akwilei, wspierająca te wykopaliska, określiła te znaleziska mianem „cennych odkryć”, które umożliwią rozszerzenie szlaków turystycznych po starożytnym mieście. Kierownicy projektu podkreślili, że nowo odkryta brukowana ulica może stać się częścią pieszego szlaku, prezentującego rynek i jego połączenie z portem rzecznym. Dzięki temu odwiedzający będą mogli lepiej zrozumieć infrastrukturę handlową miasta i jego rozległe powiązania ekonomiczne z imperium.