Woda w centrum uwagi: 17 państw włącza ocean do strategii klimatycznych

W historycznym posunięciu aż 17 państw złożyło swoje podpisy pod tak zwaną „Niebieską Nową Umową”. Zobowiązały się one do integracji ekosystemów morskich z krajowymi planami dotyczącymi klimatu, uznając potencjał oceanu jako kluczowego partnera w globalnym procesie transformacji i odnowy środowiskowej.

Ostatnie analizy rzuciły światło na postępy w tym zakresie. Dane wskazują, że obecnie 92% państw nadmorskich uwzględnia kwestie oceaniczne w swoich strategiach klimatycznych. Niestety, pomimo tej szerokiej świadomości, jedynie 12% z nich dysponuje już konkretnymi, wdrożonymi planami łagodzenia skutków zmian klimatu w tym sektorze. Oznacza to, że świat wreszcie zrozumiał, co należy uczynić, ale dopiero zaczyna odkrywać, jak to zrealizować w praktyce.

Brazylia podejmuje zdecydowane kroki

Brazylia ogłosiła ambitny cel: do roku 2030 zamierza wprowadzić zrównoważone zarządzanie na całym obszarze swojej wyłącznej strefy ekonomicznej. Mówimy tu o imponującym obszarze 3,68 miliona kilometrów kwadratowych oceanu. Jest to bez wątpienia jeden z najbardziej rozległych i kompleksowych planów ochrony środowiska morskiego na świecie, sygnalizujący poważne zaangażowanie tego południowoamerykańskiego giganta.

Ghana stawia na priorytet oceaniczny

Ghana, idąc w ślady innych, przedstawiła swój pierwszy w historii Narodowy Plan Zrównoważonego Rozwoju Oceanu. Dokument ten obejmuje szeroki wachlarz zagadnień, od bogactwa oceanicznego, przez wiedzę i badania, aż po ochronę ekosystemów. Kluczowe punkty planu dotyczą także zrównoważonego rybołówstwa, przyszłości gospodarki morskiej oraz efektywnego zarządzania zasobami wodnymi. Kraj ten zadeklarował przejście do stuprocentowo zrównoważonego zarządzania swoimi wodami oceanicznymi.

W międzyczasie Wyspy Salomona zaprezentowały innowacyjne podejście ekonomiczne, koncentrując się na ratowaniu raf koralowych. Opracowały one „model finansowy przyjazny dla raf”, który zapewnia wsparcie lokalnym przedsiębiorstwom wyłącznie pod warunkiem, że ich działalność aktywnie przyczynia się do wzmacniania raf i odporności klimatycznej. To może być zalążek prawdziwej, nowej ekonomii opartej na zdrowiu raf.

Potencjał tej koncepcji jest olbrzymi, choć jej obecne wykorzystanie pozostaje na minimalnym poziomie. Właśnie tę lukę ma za zadanie wypełnić Grupa Zadaniowa do roku 2030, przekształcając ideę w powszechną praktykę.

Zmiana globalnego paradygmatu

Ta seria zobowiązań sprawia, że głos oceanu staje się ponownie słyszalny w globalnym dyskursie. Morze przestaje być jedynie tłem dla rozmów o klimacie, a staje się jego fundamentalną strukturą. Kiedy największa gospodarka morska Ameryki Południowej oraz znaczące państwo europejskie jednoczą siły wokół strategii morskich, globalny rytm klimatyczny ulega przesunięciu. Odchodzimy od ogólnych deklaracji na rzecz wdrażania konkretnych mechanizmów operacyjnych.

To doniosłe wydarzenie oznacza, że ocean wchodzi w dialog z ludzkością na zupełnie nowych zasadach. Brzmi to jak początek harmonijnego partnerstwa, które może zdefiniować przyszłość naszej planety. Zrozumienie, że dobrobyt lądu zależy od zdrowia morza, wreszcie przebija się do najwyższych szczebli polityki międzynarodowej.