Badania opublikowane w czasopiśmie "Discoveries in Forestry" wskazują, że techniki wspomaganej naturalnej regeneracji (ANR) znacząco przyczyniają się do zwiększenia bioróżnorodności w lasach Sal (*Shorea robusta*) w Centralnych Himalajach. Analiza porównawcza terenów objętych ANR i tych pozostawionych bez interwencji wykazała istotne różnice w charakterystyce roślinności.
Badanie, przeprowadzone w latach 2022-2024, skupiło się na ekologicznej różnorodności tych cennych lasów. Obszary objęte programami ANR wykazały wyższą różnorodność gatunkową. Szczególnie zauważalne były różnice w dominujących gatunkach ziół: na terenach ANR dominował *Oxalis corniculata*, podczas gdy na obszarach nieobjętych tymi działaniami przeważał *Chromolaena odorata*. Wyniki te są cenne dla leśników i decydentów dążących do zrównoważonego gospodarowania zasobami leśnymi.
Techniki ANR, polegające na delikatnych interwencjach wspierających naturalne procesy odnowy lasu, są coraz szerzej doceniane jako metoda przywracania zdegradowanych ekosystemów leśnych. Metoda ta, w przeciwieństwie do tradycyjnych nasadzeń, jest bardziej opłacalna i harmonijna z naturalnym cyklem życia lasu, co potwierdzają badania wskazujące na jej skuteczność w zwiększaniu różnorodności gatunkowej i odporności lasów na przyszłe wyzwania, takie jak zmiany klimatyczne.
Lasy Sal, będące ważnym elementem krajobrazu Himalajów, rozciągają się na obszarze około 10 milionów hektarów w Indiach. Badania z Nepalu wskazują, że społecznościowe zarządzanie lasami Sal może prowadzić do lepszej regeneracji i wyższej różnorodności gatunkowej w porównaniu do systemów zarządzanych przez państwo, co podkreśla wagę zaangażowania lokalnych społeczności w ochronę przyrody. Wyniki te sugerują, że adaptacyjne strategie zarządzania są kluczowe dla tworzenia zdrowszych lasów i budowania bardziej zrównoważonej relacji między człowiekiem a naturą.