Nowe badania przeprowadzone przez Royal Veterinary College w Londynie analizują złożoną rzeczywistość posiadania szczenięcia w domu. Choć szczenięta niewątpliwie wnoszą do życia rodzin radość, komfort i towarzystwo, ich pojawienie się wiąże się również z szeregiem nieoczekiwanych wyzwań, szczególnie dla rodziców po raz pierwszy wprowadzających psa do swojego życia. Badanie, opublikowane 17 września 2025 roku, podkreśla, że więzi emocjonalne z pupilem mogą być wzmacniające, ale odpowiedzialność za jego opiekę często stanowi znaczące obciążenie.
Szczególnie dzieci czerpią korzyści z fizycznej bliskości ze szczenięciem, takiej jak przytulanie i wspólna zabawa, co sprzyja rozwojowi empatii i poprawia samopoczucie emocjonalne. Dla wielu rodziców obserwowanie szczęścia dzieci w towarzystwie psa jest jednym z największych atutów posiadania czworonoga. Jednakże, jak wynika z analizy, ponad jedna trzecia głównych opiekunów, w przeważającej większości kobiety (95%), przyznała, że doświadczenie to było bardziej skomplikowane, niż się spodziewali. Nowicjusze w roli właścicieli psów częściej napotykali trudności w zarządzaniu interakcjami między dziećmi a szczenięciem, w tym w ustalaniu rutyny i radzeniu sobie z nadmiernie energicznym zachowaniem psa.
Badanie zwraca również uwagę na aspekt interakcji między dziećmi a psami. Niemal wszystkie badane dzieci w pewnym momencie wchodziły w interakcje z psami w sposób, który zwiększał ryzyko ugryzienia, na przykład podczas mocnego przytulania czy intensywnego kontaktu fizycznego w poszukiwaniu pocieszenia. Psy, czując się przytłoczone lub niepewne, mogą zareagować obronnie, co podkreśla kluczową potrzebę edukacji dzieci w zakresie bezpiecznych zachowań wobec zwierząt oraz konieczność stałego nadzoru dorosłych podczas tych interakcji.
Naukowcy z Royal Veterinary College podkreślają, że decyzja o przyjęciu szczenięcia nie powinna być podejmowana wyłącznie w oparciu o potencjalne korzyści zdrowia psychicznego. Kluczowe jest otwarte omówienie podziału obowiązków opiekuńczych, potrzeb szkoleniowych psa oraz dostępnych zasobów, zanim pies stanie się częścią rodziny. Wprowadzenie jasnych granic i konsekwentnego nadzoru, zwłaszcza w pierwszych miesiącach życia szczenięcia, jest niezbędne dla harmonijnego współistnienia. Dodatkowe badania wskazują, że dzieci wychowywane w towarzystwie psów wykazują mniejsze ryzyko zaburzeń emocjonalnych (o 23%) i społecznych (o 30-40%), co podkreśla głębszy, pozytywny wpływ psów na rozwój dzieci, pod warunkiem zapewnienia bezpiecznych i świadomych interakcji.
Badania z Johns Hopkins Children's Center sugerują nawet, że dorastanie z psem może wiązać się z niższym ryzykiem rozwoju schizofrenii w dorosłości, co dodatkowo podkreśla wielowymiarowy wpływ posiadania psa na rozwój człowieka.