Selkirk Rex: Jak genetyczna anomalia dała początek nowej rasie

Rasa kotów Selkirk Rex, charakteryzująca się unikalnym i gęstym skrętem sierści, ma swoje korzenie w spontanicznej mutacji genetycznej. To niezwykłe zjawisko, które zrewolucjonizowało świat felinologii, zostało po raz pierwszy odnotowane w 1987 roku w stanie Montana, położonym w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Mutacja ta ujawniła się w miocie zwykłych kotów domowych, gdzie jedno z kociąt, które otrzymało imię Miss Depesto, wyróżniało się nie tylko falistą i kręconą sierścią, ale również charakterystycznie zawiniętymi wibrysami. Ten wyjątkowy osobnik, będący nosicielem nowego genu, stał się kluczowym punktem wyjścia dla stworzenia i rozwoju nowej, uznanej rasy.

Amerykańska hodowczyni, Jeri Newman, natychmiast dostrzegła potencjał tej niespodziewanej anomalii. Zainicjowała ona skrupulatny i celowy program selekcyjny, mający na celu utrwalenie dominującego genu odpowiedzialnego za kręcone futro. Początkowo, aby poszerzyć pulę genetyczną, kotka z mutacją była krzyżowana z przedstawicielami rasy perskiej. W późniejszym etapie do selekcji włączono również koty egzotyczne oraz brytyjskie, co miało decydujący wpływ na ukształtowanie się ostatecznego, charakterystycznego wyglądu współczesnego Selkirk Rexa. Nazwa rasy jest dwuczłonowa: człon „Rex” tradycyjnie odnosi się do grupy ras posiadających falistą sierść, natomiast „Selkirk” pochodzi od nazwiska ojczyma pani Newman. Oficjalne uznanie rasy nastąpiło stosunkowo szybko, bo już w 1992 roku.

Należy pamiętać, że ze względu na historyczne krzyżowanie z przodkami perskimi, u Selkirk Rexów istnieje potencjalne ryzyko dziedziczne związane z występowaniem wielotorbielowatości nerek (polikistozy nerek). Odpowiedzialna hodowla i regularne badania są kluczowe dla minimalizacji tego ryzyka. Mimo tej predyspozycji, przy zapewnieniu właściwej opieki weterynaryjnej i domowej, koty te cieszą się długim życiem. Ich przeciętna długość życia przekracza 15 lat, a nierzadko zdarza się, że dożywają nawet 17–20 lat.

Pod względem budowy fizycznej, Selkirk Rexy zaliczane są do ras o średnim lub dużym rozmiarze. Dorosłe samce często przekraczają wagę 7 kilogramów. Ich sylwetka jest mocna i muskularna, wsparta na krępych i solidnych łapach, co w połączeniu z gęstym futrem sprawia, że wyglądają niezwykle uroczo, przypominając pluszowe maskotki. Sierść może być długa lub krótka, ale zawsze charakteryzuje się wyjątkową, pluszową miękkością i wyraźną falistą strukturą, która dotyczy nie tylko okrywy włosowej, ale także wąsów i brwi.

Warto zaznaczyć, że stopień skręcenia i puszystości futra jest dynamiczny i może ulegać zmianom w zależności od wielu czynników, takich jak wiek, płeć zwierzęcia, warunki klimatyczne, a nawet aktualna pora roku. Pielęgnacja osobników długowłosych wymaga szczególnej ostrożności i delikatności, aby skutecznie zapobiegać powstawaniu bolesnych kołtunów. Z kolei odmiany krótkowłose są zdecydowanie mniej wymagające w zakresie codziennego groomingu. Interesującą cechą genetyczną jest to, że w jednym miocie mogą pojawić się zarówno kocięta dziedziczące dominujący gen kręconej sierści, jak i te z prostym włosem, które w nomenklaturze hodowlanej określa się mianem „Selkirk Straight”.

Selkirk Rexy są cenione nie tylko za swój nietuzinkowy wygląd, ale przede wszystkim za wyjątkowo zrównoważony i łagodny charakter. Są to koty niezwykle czułe, bardzo chętne do zabawy i wykazujące silne przywiązanie do ludzkiej rodziny. Zamiast głośnych miauków, preferują wyrażanie swoich emocji poprzez ciche i melodyjne mruczenie. To harmonijne połączenie egzotycznej aparycji i delikatnego, towarzyskiego usposobienia ugruntowało pozycję rasy Selkirk Rex jako jednego z najważniejszych osiągnięć współczesnej felinologii.