Wczesny rok 2025 był świadkiem ambitnego planu Republiki Korei dotyczącego integracji sztucznej inteligencji (AI) z systemem edukacji publicznej, obejmującego wprowadzenie cyfrowych podręczników zasilanych przez AI do kluczowych przedmiotów, takich jak matematyka i angielski. Celem było zapewnienie spersonalizowanych, adaptacyjnych doświadczeń edukacyjnych i zmniejszenie przepaści w nauczaniu, zgodnie z globalnymi trendami w edukacji opartej na AI.
Jednakże, projekt ten napotkał znaczący opór ze strony rodziców, którzy wyrażali obawy dotyczące czasu spędzanego przed ekranem i prywatności danych. Nauczyciele również zgłaszali swoje zaniepokojenie potencjalnym zastąpieniem ich miejsc pracy przez AI. W odpowiedzi na powszechne niezadowolenie oraz pojawiające się kwestie techniczne i prawne, rząd w sierpniu 2025 roku wycofał obowiązkową politykę dotyczącą podręczników AI. Decyzja ta doprowadziła do przegłosowania ustawy, która przeklasyfikowała zasoby AI na „materiały edukacyjne”, pozbawiając je statusu oficjalnych podręczników i związanego z tym finansowania.
Ta zmiana polityki odzwierciedla szersze obawy dotyczące wpływu AI na zatrudnienie, w szczególności potencjalnego zautomatyzowania zadań nauczycielskich i pogłębienia utraty miejsc pracy w konkurencyjnych sektorach. Doświadczenie Korei Południowej jest postrzegane przez ekspertów branżowych jako ostrzeżenie dla rynków globalnych, podkreślające ryzyko szybkiego wdrażania AI bez uwzględnienia obaw interesariuszy. Stany Zjednoczone, rozważające podobne integracje AI w edukacji, mogą wyciągnąć wnioski z tych potknięć, podkreślając potrzebę starannego planowania i zaangażowania wszystkich stron.
W 2024 roku w Korei Południowej przeznaczono co najmniej 533,3 miliarda wonów (około 496 milionów dolarów) na projekt podręczników AI, a ogólne inwestycje w rozwój technologii szacuje się na 800 miliardów wonów. Pomimo ambitnego wdrożenia, wskaźnik adopcji podręczników AI w szkołach utrzymywał się na poziomie około 30%, co skłoniło niektóre firmy do złożenia pozwów sądowych przeciwko Ministerstwu Edukacji z powodu strat wynikających z niskiego wskaźnika adopcji i niekonsekwentnej polityki.
Przełom w polityce Korei Południowej oznacza ponowną kalibrację, pozycjonując AI jako narzędzie wspomagające, a nie zastępujące ludzkie nauczanie. Takie podejście kładzie nacisk na ramy etyczne i model hybrydowy, w którym technologia uzupełnia, a nie zastępuje, ludzkie role w edukacji. Wycofanie się z pierwotnych założeń podkreśla znaczenie rozwiązywania problemów związanych z prywatnością, równością i ryzykiem uzależnienia od AI w edukacji. Międzynarodowe dyskusje koncentrują się obecnie na umiejętnościach krytycznego myślenia i kompetencjach medialnych, niezbędnych do nawigacji w dynamicznie rozwijającym się krajobrazie AI. Ostatecznie, doświadczenie Korei Południowej stanowi kluczową lekcję dla globalnej społeczności edukacyjnej, podkreślając potrzebę ostrożnego wdrażania, solidnych mechanizmów informacji zwrotnej i zrównoważonego podejścia do wykorzystania potencjału AI przy jednoczesnym łagodzeniu ryzyka.