Amerikaanse regering draagt bevoegdheden Ministerie van Onderwijs over aan staten

De regering van president Donald Trump heeft de eerste stappen aangekondigd om het Amerikaanse Ministerie van Onderwijs (Department of Education) te reorganiseren. Dit initiatief maakt deel uit van de verklaarde strategie om de federale inmenging in het schoolonderwijs te verminderen en de controle over te dragen aan de individuele staten. Trump had deze stap eerder aangekondigd en komt hiermee een verkiezingsbelofte na: de controle over het onderwijs terugbrengen "naar waar het thuishoort — bij de staten". Linda McMahon, de Secretaris van Onderwijs, omschreef deze actie als een "gedurfde stap om de federale bureaucratie in de onderwijssector te ontmantelen."

Als onderdeel van deze grootschalige reorganisatie zijn nieuwe samenwerkingsverbanden opgezet met vier andere federale instanties. Het gaat hierbij om het Ministerie van Arbeid, het Ministerie van Binnenlandse Zaken, het Ministerie van Volksgezondheid en Sociale Diensten, en het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Deze agentschappen zullen functies overnemen die voorheen onder de bevoegdheid van het Ministerie van Onderwijs vielen. Volgens een officiële verklaring van het Witte Huis is de nieuwe structuur bedoeld om "federale onderwijsactiviteiten binnen wettelijk vereiste programma's te stroomlijnen, de administratieve last te verlichten en programma's en activiteiten te heroriënteren om studenten en subsidieontvangers beter van dienst te zijn."

Het Ministerie van Onderwijs werd in 1979 door het Congres opgericht, conform de Wet op de Organisatie van het Ministerie van Onderwijs (Public Law 96-88). De primaire doelstelling destijds was het waarborgen van gelijke toegang tot onderwijskansen. Voordien werden federale onderwijszaken beheerd binnen het Ministerie van Volksgezondheid en Sociale Diensten. De kerntaken van het agentschap omvatten het beheer van studieleningen, het toezicht op academische resultaten en het waarborgen van burgerrechten. Het is belangrijk op te merken dat federale financiering minder dan 10 procent van de totale uitgaven van de staten aan onderwijs vertegenwoordigt.

De overdracht van bevoegdheden omvat een specifieke verdeling van verantwoordelijkheden. Het Ministerie van Arbeid zal de administratie van programma's voor het basis- en voortgezet onderwijs op zich nemen, inclusief onderwijs in Engels als tweede taal en subsidies voor charterscholen. Het Ministerie van Binnenlandse Zaken krijgt de verantwoordelijkheid voor onderwijsprogramma's voor inheemse Amerikanen. Het Ministerie van Buitenlandse Zaken zal toezicht houden op internationale onderwijsprogramma's en de studie van vreemde talen. Ten slotte krijgt het Ministerie van Volksgezondheid en Sociale Diensten de leiding over subsidies voor ouders die hoger onderwijs volgen, evenals de accreditatie van buitenlandse medische onderwijsinstellingen.

De plannen hebben gemengde reacties opgeroepen. Critici, met name vertegenwoordigers van de Democratische Partij, uitten hun ongenoegen. Zij beweren dat de regering het Congres omzeilt en "middelen schrapt" voor scholen en kwetsbare studenten. Conservatieven daarentegen verwelkomden de stap als een vooruitgang in het terugdringen van het federale apparaat. Overigens verbiedt de federale wet het Ministerie van Onderwijs reeds om zich te mengen in leerplannen en lesmethoden, aangezien deze bevoegdheden toebehoren aan de staten, die meer dan 85 procent van de financiering van openbare scholen verzorgen.

Belangrijke kerngebieden blijven vooralsnog onder de bevoegdheid van het Ministerie van Onderwijs. Dit betreft onder meer de studentenleningenportefeuille ter waarde van 1,6 biljoen dollar en de handhaving van de rechten onder de Wet op Amerikanen met een Beperking (IDEA). Verdere overdrachten worden echter niet uitgesloten. Voorstanders van het proces geloven dat lokale controle zal leiden tot meer innovatie. Historisch gezien zijn pogingen tot decentralisatie niet nieuw; de Every Student Succeeds Act (ESSA) verving bijvoorbeeld het federale verantwoordingssysteem Adequate Yearly Progress (AYP), waardoor de verantwoordelijkheid terugkeerde naar de staten. Desondanks kan de overdracht van bevoegdheden leiden tot variatie in academische standaarden en de overgang van studenten tussen staten bemoeilijken.