De Juno-ruimtevaartuig van NASA, gelanceerd in 2011 en die sinds 2016 operationeel is, heeft zijn baanbrekende missie om Jupiter en zijn manen officieel afgerond. De missie, die oorspronkelijk voor een kortere duur was gepland, kende meerdere verlengingen, waarbij de definitieve goedkeuring in 2021 de operaties tot september 2025 mogelijk maakte. Deze verlenging bood een unieke kans om de gasreus en zijn fascinerende omgeving dieper te bestuderen, wat heeft geleid tot een schat aan nieuwe inzichten.
Gedurende zijn uitgebreide diensttijd voerde Juno nauwe fly-bys uit van Jupiters belangrijkste manen, waaronder Ganymedes, Europa en Io. Deze ontmoetingen leverden cruciale gegevens op over de geologische kenmerken, atmosferische omstandigheden en chemische samenstelling van de manen. Juno mat ook de zuurstofproductie op Europa, die ongeveer 12 kilogram per seconde bedroeg, een cijfer dat lager is dan sommige eerdere schattingen. Voor Io, het meest vulkanisch actieve lichaam in het zonnestelsel, verzamelde Juno gegevens die suggereren dat de vulkanen worden aangedreven door individuele magmakamers. De gegevens van deze fly-bys hebben ons begrip van de potentiële leefbaarheid van deze ijzige werelden aanzienlijk vergroot.
Het ruimtevaartuig bestudeerde ook het subtiele ringsysteem van Jupiter en bracht de formidabele magnetische en zwaartekrachtsvelden van de planeet nauwkeurig in kaart. Deze gedetailleerde kaarten onthullen de complexe dynamiek van Jupiters magnetosfeer en inzichten in zijn complexe interne structuur en een verdunde kern.
In april 2025 bevond Juno zich kortstondig in een veilige modus tijdens zijn 71e nauwe fly-by van Jupiter. Dit was een voorzorgsmaatregel vanwege de intense straling rond de gasreus. De missiecontrole van NASA herstelde met succes de communicatie en gegevensoverdracht, waardoor Juno zijn wetenschappelijke doelstellingen kon hervatten. Dit incident onderstreept de uitdagende omstandigheden waaronder de Juno-missie opereerde en de veerkracht van het ruimtevaartuig.
De uitgebreide gegevens die in bijna tien jaar zijn verzameld, hebben ons begrip van Jupiters atmosfeer, magnetosfeer en zijn diverse satellietensysteem diepgaand bevorderd. Deze bevindingen zijn van cruciaal belang voor toekomstige missies, zoals NASA's Europa Clipper, die naar verwachting in 2030 bij Jupiter zal aankomen. De analyse van deze gegevens zal nog jarenlang doorgaan en zal waarschijnlijk leiden tot nieuwe ontdekkingen over de vorming en evolutie van zonnestelsels. De missie heeft niet alleen onze kennis van Jupiter vergroot, maar ook de grenzen van ruimtevaarttechnologie verlegd, met name op het gebied van stralingsbestendigheid en autonome navigatie. De inzichten die Juno heeft geleverd, zullen de toekomstige verkenning van de buitenste planeten van ons zonnestelsel vormgeven en inspireren.