Tijdens graafwerkzaamheden voor nieuwe rioleringen in de Via Scarciglia in Taranto, Italië, is een uitzonderlijke Hellenistische grafkamer ontdekt die dateert uit de 4e eeuw voor Christus. De vondst, die plaatsvond onder toezicht van de Soprintendenza Archeologia Belle Arti e Paesaggio (ABAP) voor de provincies Brindisi, Lecce en Taranto, biedt een fascinerend inzicht in de begrafenisrituelen van de Messapiërs, een oud volk dat ooit de regio bewoonde.
De ontdekking, uitgevoerd door het archeologische bedrijf Impact Soc. Coop., heeft geleid tot de blootlegging van een complex met twee kamers. De eerste ruimte, waarschijnlijk een voorhal of dromos, vertoont sporen van rode verf op de muren, met een opvallende witte band in reliëf. Hier zijn diverse Hellenistische aardewerkvondsten gedaan, waaronder vazen, olielampen en potjes, die allemaal dateren uit de 4e eeuw voor Christus. Dit suggereert een rijke culturele uitwisseling en een verfijnde esthetiek in die periode.
De ingang naar de hoofdgraafkamer is versierd met een bewerkte stenen latei, wat wijst op de hoge sociale status van de overledene. Fragmenten van een oorspronkelijk rode, dubbele stenen deur zijn ook teruggevonden, wat de zorgvuldige constructie van het graf benadrukt. Binnenin de hoofdgraafkamer zijn resten van verf op de muren aangetroffen, evenals vier rechthoekige uitsparingen in de vloer. Deze waren waarschijnlijk bedoeld als ondersteuning voor een houten bed, wat een indicatie geeft van de manier waarop de doden werden geplaatst.
De aanwezigheid van een Romeinse munt, gevonden in het puin, suggereert dat de locatie ook in de Romeinse periode nog gebruikt of bezocht werd, wat duidt op een voortdurende connectie met deze historische plek. De vondst in Taranto, een stad met een rijke geschiedenis die teruggaat tot de Magna Graecia-periode, verrijkt ons begrip van de Messapische cultuur. De Messapiërs, die vermoedelijk afstammen van Illyrische volkeren, ontwikkelden een unieke cultuur die elementen van lokale Italiaanse tradities combineerde met invloeden uit de bredere Middellandse Zee, vooral na de expansie van Magna Graecia.
De grafkamer in Manduria, een belangrijk centrum van de Messapische beschaving, illustreert de welvaart en het kosmopolitische karakter van de Messapische elite tijdens de Hellenistische periode. De opgravingen, uitgevoerd in overeenstemming met de Italiaanse wetgeving die archeologische supervisie bij openbare werken vereist, tonen aan hoe moderne infrastructuurontwikkeling en het behoud van erfgoed hand in hand kunnen gaan. De samenwerking tussen de directie van de waterleidingmaatschappij Acquedotto Pugliese (AQP) en de archeologische diensten onderstreept dit succesvolle samenspel.
Na afronding van de werkzaamheden zullen fotogrammetrische opnames worden gemaakt om een driedimensionaal digitaal model van de tombe te creëren, wat essentieel is voor toekomstig onderzoek en mogelijke publieke presentatie. Dit benadrukt de groeiende rol van digitale archeologie in het documenteren en toegankelijk maken van ons cultureel erfgoed.