2700 jaar oude Assyrische inscriptie uit Jeruzalem werpt licht op diplomatieke banden tussen Juda en Assyrië

In de historische wijk Stad van David, vlakbij de Klaagmuur, hebben archeologen een opmerkelijke vondst gedaan. De Israëlische Oudheidkundige Dienst werkte hiervoor samen met de Stichting Stad van David. Zij ontdekten een minuscuul kleifragment met een spijkerschriftinscriptie in het Akkadisch. Dit artefact is ongeveer 2.700 jaar oud en vertegenwoordigt het eerste directe materiële bewijs van officiële communicatie tussen het machtige Assyrische Rijk en het Koninkrijk Juda.

Het fragment is slechts ongeveer 2,5 centimeter groot. Desondanks is het geïdentificeerd als een deel van een koninklijke bulla. Dit was een zegel dat werd gebruikt om brieven of officiële documenten te verzegelen. Ondanks zijn geringe omvang bevestigt deze vondst het bestaan van intensieve diplomatieke en administratieve betrekkingen tussen de twee staten. Deze contacten vonden plaats in de late 8e en vroege 7e eeuw voor Christus, tijdens de regeringen van koningen Hizkia en Manasse.

De ontcijfering van de tekst onthulde dat de inscriptie was uitgevoerd in het Neo-Assyrische spijkerschrift. Dit schrift is vergelijkbaar met dat uit de archieven die zijn gevonden in Nineve en Nimrud. De tekst vermeldt specifiek een “wagenbeambte”, wat duidt op een koninklijke gezant. Ook wordt de datum “de eerste dag van de maand Av” genoemd.

Deze specifieke vermeldingen suggereren dat het bericht mogelijk betrekking had op een vertraging in de levering of de betaling van tribuut door Juda. Dit sluit nauw aan bij de politieke spanningen die in de Bijbel worden beschreven, met name de confrontatie tussen koning Hizkia en de Assyrische heerser Sennacherib. De bulla werpt daarmee nieuw licht op de complexe machtsverhoudingen in die periode.

De herkomst van het klei werd vastgesteld door middel van petrografische analyse. Hieruit bleek dat de klei afkomstig was uit Noord-Mesopotamië en overeenkwam met gesteenten uit het stroomgebied van de Tigris. Dit bevestigt dat het zegel daadwerkelijk in Assyrië werd vervaardigd en vervolgens naar Jeruzalem werd gebracht als onderdeel van een officieel keizerlijk bericht.

Het fragment werd gevonden door middel van de methode van ‘nat zeven’ van de grond in het gebied van de Tzurim-vallei, een techniek die zelfs de kleinste artefacten aan het licht kan brengen. De vondst toont onomstotelijk aan dat Jeruzalem in de late 8e eeuw voor Christus meer was dan alleen een religieus centrum. Het functioneerde ook als een vitaal administratief knooppunt dat geïntegreerd was in het internationale systeem van informatie-uitwisseling en keizerlijke controle.

Het gebied waar het fragment werd aangetroffen, was vermoedelijk de werkplek van hooggeplaatste functionarissen die verantwoordelijk waren voor belastinginning en de correspondentie met Assyrië. Assyrioloog Dr. Peter Zilberg benadrukt dat dit kleine stukje keramiek “een hele laag van de geschiedenis belicht”. Het biedt inzicht in de precieze aard van de relaties tussen Assyrië en Juda.

De taal, stijl en formuleringen van de inscriptie komen exact overeen met de officiële documentatie uit die tijd, waardoor het een uiterst betrouwbare bron is over de toenmalige diplomatie en bureaucratie. Dit minuscule fragment, dat bijna drie millennia in de grond heeft gelegen, vormt een krachtige brug tussen archeologie, geschiedenis en de Bijbelse teksten en bevestigt de status van Jeruzalem als het politieke en spirituele hart van Juda.