Wetenschappers hebben de aanwezigheid van een uitgestrekte zoetwaterreservere bevestigd die zich uitstrekt van New Jersey tot Maine, diep onder de Atlantische Oceaan. Deze baanbrekende ontdekking, het resultaat van de Expedition 501, biedt een veelbelovende nieuwe bron in de wereldwijde strijd tegen waterschaarste.
Het bestaan van zoetwater onder de oceaan is al sinds de jaren zeventig bekend, toen olieboringen voor de Amerikaanse oostkust zoetwater tegenkwamen honderden meters onder de zeebodem. Recent onderzoek, waaronder een studie uit 2019 door onderzoekers van het Woods Hole Oceanographic Institution en Columbia University, bracht met behulp van elektromagnetische golven een aanzienlijk deel van dit onderzeese zoetwater in kaart, dat zich uitstrekt van Massachusetts tot New Jersey. De Expedition 501, een internationale samenwerking van meer dan een dozijn landen, zette in mei 2025 koers vanuit Bridgeport, Connecticut, met een schip uitgerust met een boorplatform. Gedurende drie maanden onderzochten de wetenschappers diepten van 300 tot 400 meter onder de zeebodem langs de Amerikaanse Atlantische kust.
Ze verzamelden sediment- en watermonsters, waarvan de eerste analyses aanzienlijk lagere zoutgehaltes aantonen dan zeewater, wat de potentie voor drinkwater benadrukt. Brandon Dugan, professor in de geofysica aan de Colorado School of Mines en leider van de expeditie, suggereert dat het water tussen de 200 en 20.000 jaar oud kan zijn. Deze bevindingen zijn cruciaal voor het begrijpen van de duurzaamheid van deze reserve.
Wetenschappers schatten dat deze aquifer voldoende zoetwater kan bevatten om een metropool zoals New York City honderden jaren lang van water te voorzien. De ontdekking van deze onderzeese zoetwaterbron is een belangrijke stap in de aanpak van de wereldwijde waterschaarste. De Verenigde Naties waarschuwen dat de wereldwijde vraag naar zoetwater de aanbod met 40% kan overtreffen in de komende vijf jaar. Hoewel de praktische exploitatie technische, ecologische en economische uitdagingen met zich meebrengt, biedt deze vondst hoop voor kustgemeenschappen die onder druk staan door droogte en bevolkingsgroei.