‘Good Boy’: Horror door de Ogen van een Hond

De film ‘Good Boy’, geregisseerd door Ben Leonberg, biedt een verfrissende en onconventionele blik op de gevestigde normen van het horrorgenre. Het verhaal wordt volledig verteld vanuit het perspectief van een hond. Deze onverwachte narratieve keuze stelt de kijker in staat om de gebeurtenissen te ervaren via de verscherpte zintuigen en instincten van een beschermend huisdier.

De bioscooppremière van de film vond plaats op 3 oktober 2025. De productie heeft reeds erkenning geoogst op diverse filmfora, waaronder het SXSW-festival in 2025. Critici prezen daar de originaliteit van de regisseur. Hoofdrolspeler Indi, de hond, ontving bovendien de prestigieuze ‘Howl of Fame’-prijs voor de beste hondenrol.

Leonberg bedacht dit concept na inspiratie uit een specifieke scène in de klassieker ‘Poltergeist’ uit 1982, waarin een golden retriever als eerste de aanwezigheid van geesten detecteert. In een interview met Filmmaker Magazine deelde hij zijn persoonlijke ervaring: “Ik merkte altijd op hoe Indi, mijn eigen hond, naar lege hoeken staarde of blafte naar iets dat er niet was. Dat is griezelig! Elke hondenbezitter kent dat gevoel.”

Leonberg concludeerde dat een hond de ideale protagonist is voor een horrorverhaal. Een dier ziet immers wat mensen niet waarnemen, en zijn onvoorwaardelijke trouw voegt een diep emotionele en ontroerende laag toe aan het geheel. Zo ontstond ‘Good Boy’ – een film die op ingenieuze wijze angst vermengt met de diepe affectie voor huisdieren.

Indi, een Nova Scotia Duck Tolling Retriever, is geen getrainde Hollywood-acteur. Hij is de familiehond van Leonberg en zijn vrouw, producent Kari Fisher. Het koppel bereidde hem drie jaar lang voor op de opnames. De regisseur legde in Filmmaker Magazine uit dat de opnamesessies kort waren: “We filmden slechts een paar shots per dag, omdat Indi geen acteur is, maar een volwaardig gezinslid.”

Het plot volgt Indi en zijn baasje Todd, die verhuizen naar een afgelegen landhuis. Daar voelt de hond onzichtbare gevaren aan en probeert hij zijn menselijke metgezel te beschermen tegen naderend onheil. De emotionele kern van de film is de onbreekbare band tussen Indi en Todd. Todd is ziek, het huis zit vol geheimen, en Indi is de enige die hem probeert te redden.

The Hollywood Reporter merkte treffend op: “De film werkt omdat Indi bereid is alles te doen voor zijn baasje.” Dit motief raakt zelfs kijkers die normaal gesproken niet van horror of honden houden. Deze thematiek van loyaliteit en toewijding vormt de ruggengraat van het verhaal, waarbij de onvoorwaardelijke toewijding van het dier centraal staat.

Hoewel het gebruik van dieren als centrale figuren in thrillers niet nieuw is, tilt ‘Good Boy’ het genre naar een hoger niveau. De gebeurtenissen worden uitsluitend overgebracht via de sensorische waarneming van de hond. Regisseur Leonberg wilde de wereld tonen door de ogen van een wezen wiens reuk en gehoor onvergelijkbaar superieur zijn aan die van de mens. Dit stelt Indi in staat om verontrustende signalen op te vangen lang voordat ze voor mensen duidelijk worden. Dit creëert een spanning die niet gebaseerd is op visuele schok, maar op een groeiend voorgevoel dat voortkomt uit een onvoorwaardelijk liefhebbend en trouw gezinslid.