Stanford Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde yapılan yeni bir araştırma, gün ışığından yararlanma saatindeki (DST) iki kez yapılan saat değişikliklerinin halk sağlığı üzerinde olumsuz etkileri olabileceğini ortaya koydu. "Proceedings of the National Academy of Sciences" dergisinde yayımlanan çalışma, yıl boyunca sabit bir zaman diliminin, özellikle de kalıcı standart saatin, çoğu insan için daha sağlıklı bir seçenek olabileceğini gösteriyor.
Araştırmanın liderliğini yapan lisansüstü öğrenci Lara Weed ve psikiyatri ve davranış bilimleri profesörü Dr. Jamie Zeitzer, üç farklı zaman politikası modellemesi yaptı: kalıcı standart saat, kalıcı gün ışığından yararlanma saati ve mevcut iki kez saat değiştirme uygulaması. Bulgular, kalıcı standart saatin genel sağlık açısından en fazla faydayı sağladığını işaret ediyor. Sirkadiyen ritim adı verilen ve vücudun uyku, metabolizma gibi temel işlevlerini düzenleyen içsel 24 saatlik saatin bozulması, felç ve obezite gibi ciddi sağlık sorunlarıyla ilişkilendirilmektedir.
Araştırmacılar, kalıcı standart saat uygulamasına geçilerek ABD genelinde yıllık yaklaşık 300.000 felç vakasının önlenebileceğini ve obezite oranının %0,78 oranında azaltılabileceğini tahmin ediyor. Dr. Zeitzer, sağlıklı bir sirkadiyen ritim için sabahları yeterli ışık almanın kritik önemini vurguluyor. Sabah ışığının vücudun iç saatini hızlandırdığını, akşam ışığının ise geciktirdiğini belirten Zeitzer, genel olarak sabah ışığının 24 saatlik döngüye uyum sağlamak için daha faydalı olduğunu ifade ediyor.
Kalıcı gün ışığından yararlanma saati uygulamasının daha aydınlık akşamlar sunduğu savunulsa da, 1974'teki benzer bir deneme, karanlık kış sabahlarından duyulan memnuniyetsizlik nedeniyle terk edilmişti. Amerikan Uyku Tıbbı Akademisi gibi saygın kuruluşlar da teorik sağlık avantajları nedeniyle yıl boyunca standart saat uygulamasını desteklemektedir. Çalışma, bireylerin genetik olarak sabah insanı mı yoksa gece insanı mı oldukları gibi kişisel faktörleri de göz önünde bulundurdu.
Dr. Zeitzer, vardiyalı çalışma ve ekran başında geçirilen uzun saatler gibi gerçek dünya faktörlerinin de ışık maruziyetini ve sirkadiyen ritimleri etkileyebileceğini kabul ediyor. Günün sadece %5'inden azını dışarıda geçiren birçok insan olduğunu belirten Zeitzer, bu durumun herhangi bir zaman politikası uygulamasının faydalarını azaltabileceğini ekliyor. Stanford Medicine'ın bu çalışması, kalıcı standart saatin insan biyolojisiyle daha uyumlu olduğunu ve halk sağlığını iyileştirme potansiyeli taşıdığını gösteren önemli veriler sunmaktadır.