Hintçe Günü vesilesiyle, Hintçe dilinin köklü edebi geleneği ve bu geleneğin dilimize kattığı eşsiz değerler büyük bir takdirle anıldı. Bu zengin miras, edebiyat ve şiirimizin ölümsüz mücevherlerini ortaya çıkararak, özellikle Kanpur şehrinin kültürel prestijini yükseltmiştir.
Hintçe edebiyatın kökleri, yüzyıllar öncesine, Kabir, Tulsidas ve Surdas gibi büyük ustaların manevi ve felsefi derinlik taşıyan eserlerine dayanır. Bu dönem, özellikle Bhakti hareketinin etkisiyle, dilin sadece bir iletişim aracı olmaktan öte, toplumsal birleştirici ve kültürel bir taşıyıcı olarak evrildiği bir zaman dilimidir. Bu eserler, nesiller boyunca Hint kültürünün temel taşlarını oluşturmuş ve farklı coğrafyalardaki insanları ortak bir anlayış etrafında birleştirmiştir.
Modern Hintçe edebiyat, 19. yüzyılın ortalarından itibaren Bharatendu Harishchandra gibi öncü isimlerle yeni bir boyut kazanmıştır. Ardından gelen dönemlerde, Mahadevi Verma'nın kadın gücünü ve içsel yolculukları yansıtan şiirleri, Harivansh Rai Bachchan'ın 'Madhushala' gibi felsefi derinliği olan eserleri, Ramdhari Singh Dinkar'ın vatanseverlik coşkusunu dile getiren dizeleri ve Premchand'ın toplumsal gerçekçiliği yansıtan öyküleri, Hintçe'nin edebi zenginliğini daha da artırmıştır. Bu dönemde, Jaishankar Prasad, Suryakant Tripathi 'Nirala' ve Makhanlal Chaturvedi gibi isimler de şiir, tiyatro ve deneme alanlarında kalıcı eserler bırakarak dilin ifade gücünü genişletmişlerdir.
Kanpur şehri, Hintçe'nin yaygınlaşmasında ve edebi gelişiminde önemli bir rol oynamıştır. Şehrin yetiştirdiği şair ve yazarlar, 'Chhayavaad' gibi önemli edebi akımlara katkıda bulunmuşlardır. Prakriti Varna'dan şair Anoopshahar, Chandok köyünden Mahakavi Ghananand, Chaturvedi Shastri'nin 'Vaishali Ki Nagardhu' adlı eseri, Dr. Hariom Panwar, Dr. Kumar Vishwas, Prof. Vikas Sharma, Santosh Anand'ın ölümsüz şarkısı, Kavi Ashok Chakradhar ve modern edebiyatın önemli ismi Jagdish Chandra Mathur gibi isimler, Kanpur'un edebi mirasına değer katmışlardır. Hatta 1949'da Akashvani'nin isimlendirilmesinde bile rol oynamışlardır. IIT Kanpur gibi kurumların düzenlediği edebiyat festivalleri de bu geleneği yaşatma ve yeni nesillere aktarma çabalarının bir göstergesidir.
Günümüzde Hintçe, dünya genelinde 600 milyondan fazla konuşuruyla üçüncü en yaygın dil konumundadır. Hintçe Günü kutlamaları, dilin sadece bir iletişim aracı olmadığını, aynı zamanda kültürel kimliğimizin, milli birliğimizin ve ortak değerlerimizin bir yansıması olduğunu hatırlatmaktadır. Şair Dharmendra Harsh'ın da belirttiği gibi, Hintçe'ye verilen değer, bireysel özgüveni artırırken toplumsal bir uyum ve farkındalık da yaratır. Dilin dijital platformlarda ve popüler kültürde (Bollywood sineması gibi) giderek artan kullanımı, onun canlılığını ve küresel erişimini pekiştirmektedir. Bu çabalar, Hintçe'nin zengin edebi mirasını koruma ve gelecek nesillere aktarma konusundaki kararlılığı göstermektedir. Hintçe Günü, dilimizin taşıdığı derin anlamı, edebi zenginliği ve toplumsal birleştirici gücünü takdir etmek için bir fırsattır. Bu özel gün, edebiyatımızın sunduğu anlayış ve gelişim olanaklarını kucaklayarak, ortak kültürel bağlarımızı güçlendirmemize olanak tanır.