Katolik dilbilimci ve Kudüs'teki Polis Enstitüsü Dekanı Christophe Rico, yaklaşık MS 406 yılında Aziz Hieronimus tarafından tamamlanan Latince İncil çevirisi olan Vulgate'in dikkat çekici kalıcı doğruluğunu vurguladı. Bu çeviri, on altı yüzyılı aşkın bir süredir Hristiyan teolojisini ve Kutsal Kitap çalışmalarını derinden şekillendirmiştir.
Rico, "Antik veya modern, Vulgate kadar iyi başka bir çeviri bilmiyorum" diyerek, çevirinin hassasiyetinin ve Kilise için değerinin, oluşturulduğu zamandan bu yana geçen muazzam zamana rağmen azalmadığını belirtti. Bu övgü, Vulgate'in modern Kutsal Kitap incelemelerindeki devam eden önemini pekiştirerek, onu Kutsal Yazıların anlaşılması için temel bir metin olarak sağlamlaştırıyor.
MS 382'de Papa I. Damasus tarafından Hieronimus'a, o zamanki yaygın kullanılan Vetus Latina İncil'indeki İncil'in revize edilmesi emredildi. Hieronimus, elindeki Yunanca el yazmalarını karşılaştırarak ve gerekli düzeltmeleri yaparak bu görevi yerine getirdi. İncil'in bu çevirisi, yaygın olarak kullanılan Latince "vulgata" kelimesinden adını almıştır ve bu da "halkın kullandığı" anlamına gelir.
Hieronimus'un Eski Ahit çevirisi doğrudan İbranice el yazmalarından yapılmışken, Eski Latince çevirilerin Yunanca çeviriden yapıldığı görülmektedir. Bu durum, Vulgate'in antik İbranice metnine doğrudan bir tanıklık sunmasını sağlar. Vulgate'in tutarlılığı ve okunabilirliği, onu Orta Çağ boyunca ve sonrasında Batı Kilisesi için standart metin haline getirmiştir.
2011 yılında kurulan Polis Enstitüsü, antik dilleri ve beşeri bilimleri incelemeye adamıştır. Enstitü, Latince ve Antik Yunanca gibi dilleri canlı diller gibi öğretmek için 'Polis Metodu'nu kullanmaktadır. Christophe Rico'nun Vulgate'e yönelik takdiri, bu antik metnin dilbilimsel ve teolojik değerinin günümüzde bile devam ettiğini göstermektedir.
Rico'nun çalışmaları, Hieronimus'un çevirisinin, modern çevirilerle karşılaştırıldığında bile, özellikle Yeni Ahit için şaşırtıcı derecede doğru ve değerli olduğunu ortaya koymaktadır. Vulgate'in doğruluğu konusundaki tartışmalar devam etse de, özellikle Yeni Ahit için, çevirinin tarihsel ve teolojik önemi yadsınamaz. Hieronimus'un çalışması, Kutsal Yazıların anlaşılmasına yönelik çabaların bir dönüm noktası olmuş ve Batı kültürünü ve teolojik dilini derinden etkilemiştir.