W październiku 2025 roku przedstawiciele europejskiej inicjatywy obywatelskiej „Mój Głos, Mój Wybór: Na rzecz Bezpiecznej i Dostępnej Aborcji” spotkali się z przedstawicielami Komisji Europejskiej. Głównym tematem rozmów była propozycja ustanowienia mechanizmu finansowego wspierającego bezpieczne i legalne zabiegi aborcji na terenie całej Unii Europejskiej.
Inicjatywa ta, zainicjowana w kwietniu 2024 roku, zebrała imponującą liczbę ponad 1,12 miliona podpisów od obywateli z 19 państw członkowskich, przekraczając wymagany próg. Głównym celem kampanii jest stworzenie dobrowolnego unijnego mechanizmu wsparcia finansowego, który pozwoliłby państwom członkowskim na pokrycie kosztów aborcji dla osób podróżujących ze względu na restrykcyjne przepisy w swoim kraju lub klauzule sumienia lekarzy. Propozycja ta wychodzi naprzeciw rosnącym obawom dotyczącym ograniczeń w dostępie do praw reprodukcyjnych w niektórych krajach UE.
Sytuacja prawna aborcji w Europie jest zróżnicowana. W krajach takich jak Polska i Malta aborcja jest znacząco ograniczona lub całkowicie zakazana. W Polsce dopuszczalna jest jedynie w bardzo wąskich okolicznościach, głównie w przypadku zagrożenia życia lub zdrowia kobiety, lub gdy ciąża jest wynikiem czynu zabronionego. W 2020 roku Polska stała się jedynym państwem członkowskim UE, które zniosło jedną z prawnych podstaw do przeprowadzenia aborcji, co było krokiem wstecz w dziedzinie praw reprodukcyjnych. Nastąpiło to po decyzji Trybunału Konstytucyjnego, który jeszcze bardziej ograniczył dostęp do aborcji. Według danych ONZ, polskie ustawodawstwo dotyczące aborcji zagraża zdrowiu i życiu kobiet oraz stanowi naruszenie praw kobiet. Ograniczenia doprowadziły do możliwych do uniknięcia zgonów, a wiele kobiet jest zmuszonych do donoszenia niechcianych ciąż, wyjazdu za granicę w celu przeprowadzenia legalnych aborcji lub uciekania się do prywatnych i niebezpiecznych procedur. Malta jest jedynym krajem w UE, gdzie aborcja jest całkowicie zakazana, choć od 2023 roku dopuszczalna jest w przypadkach, gdy zagrożone jest życie lub zdrowie kobiety. Z kolei w krajach takich jak Francja, Hiszpania czy Niemcy dostęp do aborcji jest znacznie bardziej liberalny. Francja wpisała prawo do aborcji do swojej konstytucji, stając się pierwszym krajem na świecie, który to zrobił w marcu 2024 roku. W Hiszpanii aborcja jest legalna na życzenie do 14. tygodnia ciąży, a w Niemczech jest niekaralna w pierwszych 12 tygodniach po obowiązkowym doradztwie.
Propozycja „Mój Głos, Mój Wybór” nie ma na celu harmonizacji przepisów krajowych, lecz stworzenie ram solidarnościowych, w których państwa członkowskie mogłyby dobrowolnie uczestniczyć. Parlament Europejski wielokrotnie wzywał do umieszczenia prawa do aborcji w Karcie Praw Podstawowych UE. Analizy wskazują, że nawet w krajach, gdzie aborcja jest teoretycznie dozwolona, dostęp może być utrudniony, na przykład z powodu dużej liczby lekarzy odmawiających wykonania zabiegu z powodu klauzuli sumienia, jak ma to miejsce we Włoszech, gdzie ponad 60% ginekologów odmawia wykonania aborcji. Komisja Europejska analizuje tę propozycję, a odpowiedź spodziewana jest do marca 2026 roku. Inicjatywa ta spotkała się również z krytyką ze strony organizacji pro-life, które podkreślają, że aborcja nie leży w kompetencjach UE.