W czwartek, 20 listopada 2025 roku, Bruksela stała się miejscem spotkania Grupy Donatorów dla Palestyny (PDG). W wydarzeniu tym uczestniczyło ponad 60 delegacji, których głównym celem było wypracowanie ram dla powojennego ukształtowania Strefy Gazy oraz omówienie niezbędnych reform Autonomii Palestyńskiej (AP). Spotkanie odbywało się pod wspólnym przewodnictwem Francji i Arabii Saudyjskiej, koncentrując się na wdrażaniu postanowień rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ, której inicjatorem były Stany Zjednoczone. Poranna sesja na szczeblu wyższych urzędników była prowadzona przez dyrektora ds. Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej (MENA) w UE, Sannino, oraz palestyńskiego ministra planowania i współpracy międzynarodowej, Salameha. Później nadszedł czas na segment ministerialny, w którym wzięli udział szefowa dyplomacji UE, Kaja Kallas, oraz premier AP, Mohammad Mustafa.
Kluczowym punktem obrad było wzmocnienie Autonomii Palestyńskiej. Jak podkreślił szef francuskiej dyplomacji, Jean-Noël Barrot, jest to warunek konieczny, by AP była zdolna do przejęcia przyszłego zarządzania terytorium. Unia Europejska, będąca największym donatorem finansowym dla AP, aktywnie promuje swoje zaangażowanie. Proponuje ona szkolenia dla 3000 palestyńskich policjantów, którzy mieliby zapewnić bezpieczeństwo w Gazie w ramach amerykańskiego planu zakładającego wycofanie wojsk izraelskich. Francja zadeklarowała gotowość do wysłania 100 żandarmów w celu wsparcia tej misji szkoleniowej. Ponadto, UE nalega na swoje miejsce w „Radzie Pokoju”, nadzorowanej przez prezydenta USA Donalda Trumpa, oraz na przydzielenie personelu AP do „technokratycznego, apolitycznego komitetu” odpowiedzialnego za zarządzenie cywilną służbą Gazy.
Kwestie reformowania AP pozostają źródłem napięć i rozbieżności. Unia Europejska uzależnia dalsze wsparcie finansowe od przeprowadzenia głębokich zmian strukturalnych. Wśród nich kluczowe są likwidacja „funduszu męczenników” oraz rewizja programów nauczania, co jest również postulatem Stanów Zjednoczonych jako warunek przekazania władzy zarządczej. Mimo tych międzynarodowych nacisków, Izrael stanowczo sprzeciwia się jakiejkolwiek roli Autonomii Palestyńskiej w administracji Strefy Gazy. W tym samym czasie, Hamas, który wcześniej zgodził się na pierwszą fazę 20-punktowego planu w październiku, ostro potępił rezolucję RB ONZ, sygnalizując brak chęci do rozbrojenia.
Autonomia Palestyńska, sprawująca częściową władzę na Zachodnim Brzegu, dąży do umocnienia swojej pozycji jako głównego aktora powojennego w Gazie. W ramach tych ambicji, AP przedstawiła partnerom międzynarodowym pięcioletni plan odbudowy Gazy, nazwany GRRIP. Wartość tego przedsięwzięcia szacowana jest na 67 miliardów dolarów i obejmuje 18 sektorów. Pierwszy etap tego planu zakłada pilne przekazanie 3,5 miliarda dolarów w ciągu półrocza. Dyrektor Międzynarodowego Funduszu Walutowego, Kristalina Georgieva, wyraziła wcześniej poparcie dla tej inicjatywy, podkreślając, że trwały pokój przyniesie „dywidendę pokoju dla wszystkich”. Jednocześnie, palestyński ambasador w Brukseli, Amal Jadou, zwróciła uwagę, że Izrael wstrzymuje wpływy celne w wysokości około trzech miliardów dolarów, co dodatkowo pogłębia kryzys finansowy AP.
Spotkanie w Brukseli, będące kontynuacją działań podjętych po niedawnej konferencji w Nowym Jorku, uwypukla międzynarodowe skupienie na stabilizacji regionu poprzez reformy i zarządzanie, a nie wyłącznie na pomocy humanitarnej. Unia Europejska rozważa również rozszerzenie swojej misji monitorowania cywilnego na przejściu granicznym w Rafah. Dyskusje, które miały miejsce 20 listopada, stanowią kluczowy krok w próbie stworzenia legitymizowanego mechanizmu zarządzania Gazą, pomimo wyraźnego sprzeciwu ze strony Izraela i Hamasu.