Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Australia poczyniły znaczące postępy w rozwoju zaawansowanej technologii radarowej dalekiego zasięgu (DARC), kluczowej inicjatywy w ramach paktu AUKUS mającej na celu wzmocnienie świadomości sytuacyjnej w przestrzeni kosmicznej i ochronę kluczowych usług satelitarnych. Pierwsza lokalizacja DARC w Exmouth w Australii Zachodniej zakończyła budowę w grudniu 2024 roku, trzy miesiące przed terminem. Obecnie trwają prace nad integracją i testowaniem systemów misyjnych, a pełna zdolność operacyjna spodziewana jest do 2027 roku. Druga lokalizacja DARC powstaje w Cawdor Barracks w Pembrokeshire w Walii, a jej uruchomienie planowane jest do 2030 roku. Trzecia lokalizacja w kontynentalnych Stanach Zjednoczonych jest w trakcie ustalania. Cały system DARC ma być w pełni operacyjny do 2032 roku.
DARC został zaprojektowany do całodobowego nadzoru orbity geostacjonarnej, umożliwiając wykrywanie, śledzenie, identyfikację i charakteryzację obiektów w głębokiej przestrzeni kosmicznej. Jest to pierwszy dedykowany wojskowy system śledzenia kosmosu dla Wielkiej Brytanii, porównywalny z francuskim systemem GRAVES i amerykańską siecią nadzoru kosmicznego. Całkowity koszt programu szacuje się na ponad 1,5 miliarda dolarów, z przewidywanym okresem eksploatacji wynoszącym 22 lata. Technologia DARC wykorzystuje radar pasma X i rozproszoną architekturę macierzy, umożliwiając śledzenie obiektów o średnicy zaledwie 10 centymetrów z odległości odpowiadającej obwodowi Ziemi.