SpaceX kontynuuje dziś, 13 października 2025 roku, realizację jedenastego zintegrowanego testu lotu swojej gigantycznej rakiety Starship. Start ma nastąpić z kompleksu Starbase, zlokalizowanego w Boca Chica w Teksasie. Okno startowe zaplanowano na godzinę 18:15 czasu centralnego (Central Time). Prognozy meteorologiczne są wyjątkowo sprzyjające dla tej operacji, przewidując głównie słoneczne niebo i temperaturę oscylującą w okolicach 28°C (82°F).
Misja ta stanowi fundamentalny krok w procesie weryfikacji kluczowych technologii niezbędnych do stworzenia w pełni odzyskiwalnego systemu transportu kosmicznego, bazując na doświadczeniach zdobytych podczas dziesiątego lotu testowego, który odbył się pod koniec sierpnia. Plan lotu kładzie szczególny nacisk na rygorystyczne sprawdzenie systemów obu stopni. W przypadku stopnia Super Heavy Booster, głównym zamierzeniem jest zademonstrowanie unikalnej konfiguracji silników podczas manewru lądowania. Ten manewr ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia zdolności szybkiego ponownego użycia w przyszłych operacjach.
Warto zaznaczyć, że ten konkretny booster brał już udział w locie numer 8 i jest wyposażony w 24 sprawdzone w locie silniki Raptor. Tym razem, zamiast próby złapania na platformie startowej, booster podejmie próbę odpalenia silników na trajektorii prowadzącej do kontrolowanego wodowania w Zatoce Meksykańskiej. Sekwencja opadania boostera jest precyzyjnie określona: zapłon 13 silników, przejście do pięciu jednostek napędowych na etapie zmiany kursu (divert phase), a następnie zakończenie manewru zawisu przy użyciu zaledwie trzech silników.
Równocześnie, górny stopień Starship ma za zadanie przeprowadzić szereg eksperymentów w trakcie lotu, które mają przybliżyć pojazd do pełnej gotowości operacyjnej. Obejmuje to umieszczenie ośmiu ładunków, symulujących satelity Starlink nowej generacji, na orbicie suborbitalnej oraz próbę ponownego zapłonu pojedynczego silnika Raptor już w przestrzeni kosmicznej. Co najważniejsze, inżynierowie celowo poddają osłonę termiczną ekstremalnemu testowi wytrzymałości. W tym celu usunięto z góry określoną liczbę płytek w najbardziej wrażliwych obszarach, co pozwoli na bezpośrednią analizę limitów materiałowych podczas wejścia w atmosferę.
Sekwencja powrotu górnego stopnia została zaprojektowana tak, aby wiernie naśladować przyszłe profile lotów powrotnych. Obejmuje ona dynamiczny manewr przechylania (banking maneuver), mający na celu przetestowanie algorytmów naprowadzania poddźwiękowego, zanim nastąpi planowane wodowanie na Oceanie Indyjskim. Ten kompleksowy program testowy, nadzorowany przez Federalną Administrację Lotnictwa (FAA), bezpośrednio wspiera długoterminową wizję SpaceX, jaką jest ustanowienie stałej obecności człowieka na Księżycu i Marsie. Pomyślne wykonanie tych skomplikowanych mechanizmów odzyskiwania i ponownego wejścia w atmosferę decyduje o ekonomicznej opłacalności całej architektury Starshipa.