Chiny Ustanawiają Rekord 72 Startów Orbitalnych w 2025 Roku: Sukcesy Państwowe i Wyzwania Sektora Prywatnego

Państwo Środka umocniło swoją pozycję w globalnej arenie kosmicznej, osiągając w weekend 8-9 listopada 2025 roku historyczny wynik 72 misji orbitalnych w ciągu jednego roku. Ten kamień milowy przewyższa poprzedni rekord 68 startów ustanowiony w roku ubiegłym, co świadczy o bezprecedensowym przyspieszeniu chińskiego programu kosmicznego. Osiągnięcie to, będące efektem synergii działań agencji państwowych i rozwijającego się sektora prywatnego, rysuje obraz kraju dążącego do statusu światowego lidera w eksploracji kosmosu do 2050 roku, zgodnie z przedstawionym planem rozwoju nauki o kosmosie.

Weekend, który przyniósł ten rekord, obfitował w kluczowe wydarzenia. W sobotę 8 listopada rakieta Long March 11H wyniosła na orbitę trzy satelity testowe technologii Shiyan-32. Tej samej nocy, rakieta Long March 12 umieściła satelity szerokopasmowe dla megakonstelacji SatNet, która docelowo ma liczyć 13 000 satelitów. W tym samym czasie podmioty komercyjne również zaznaczyły swoją obecność: CAS Space z powodzeniem wystrzeliła dwa satelity obserwacyjne Ziemi za pomocą rakiety Kinetica-1. Jednakże, niedziela, 9 listopada, przyniosła również lekcję o nieodłącznym ryzyku w tej dziedzinie: rakieta Ceres-1 firmy Galactic Energy doznała awarii górnego stopnia, co skutkowało utratą trzech satelitów. Incydent ten rzuca światło na wyzwania związane z niezawodnością w dynamicznie rozwijającej się prywatnej branży kosmicznej Chin.

Ten skok w liczbie startów plasuje Chiny na drugiej pozycji globalnie w 2025 roku, choć Stany Zjednoczone, głównie dzięki działalności SpaceX, utrzymują przewagę, notując ponad 150 misji. Osiągnięcie to, w połączeniu z niedawnym wyniesieniem chińskich astronautów na stację Tiangong 31 października 2025 roku oraz planami na dwie kolejne misje załogowe (Shenzhou-20 i Shenzhou-21) w tym roku, świadczy o dojrzałości ekosystemu orbitalnego. Warto odnotować, że powrót statku Shenzhou-20 na Ziemię został przełożony z powodu ryzyka kolizji z kosmicznymi śmieciami, co wymagało analizy stanu stacji Tiangong.

Chińskie ambicje sięgają dalej, obejmując załogowe lądowanie na Księżycu do 2030 roku i budowę tam bazy, co jest częścią czwartej fazy Programu Eksploracji Księżyca. Podczas gdy państwowy program, którego korzenie sięgają 1956 roku i postaci Qian Xuesena, „ojca chińskiego programu kosmicznego”, wykazuje stabilność, to dynamiczny wzrost sektora prywatnego, mimo potknięć jak w przypadku Ceres-1, jest kluczowym elementem tej nowej fazy. Ten okres intensywnych działań, obejmujący również testy rakiet wielokrotnego użytku i rozwój systemów dla misji księżycowych, takich jak rakieta Long March 10, ukazuje, że każdy start, niezależnie od wyniku, jest elementem większego procesu transformacji.