Ariane 6 z powodzeniem umieszcza satelitę radarowego Sentinel-1D, wzmacniając obserwację Ziemi w ramach programu Copernicus

Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) oraz program Copernicus, prowadzony pod egidą Komisji Europejskiej, odnotowały znaczący sukces, osiągając kluczowy kamień milowy w dziedzinie obserwacji Ziemi. Było to możliwe dzięki pomyślnemu wyniesieniu satelity radarowego Sentinel-1D. Start, który miał miejsce 4 listopada 2025 roku o godzinie 4:02 czasu wschodniego (Eastern Time), został przeprowadzony z Europejskiego Centrum Kosmicznego w Kourou, zlokalizowanego w Gujanie Francuskiej. Ta precyzyjna operacja kosmiczna znacząco umacnia zdolności Europy w zakresie ciągłego monitorowania i dogłębnego rozumienia naszej planety, dostarczając zaawansowanych i niezbędnych danych, które są kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami naturalnymi oraz dokładnego prognozowania zmian środowiskowych.

Sonda kosmiczna Sentinel-1D, której budowę powierzono firmie Thales Alenia Space, charakteryzuje się masą 2184 kilogramów. Obecnie satelita ten precyzyjnie pozycjonuje się na docelowej orbicie heliosynchronicznej, utrzymując stałą wysokość 693 kilometrów nad Ziemią. Kluczowym elementem jego zaawansowanego wyposażenia jest radar z syntetyczną aperturą (SAR) pracujący w paśmie C. Technologia ta umożliwia uzyskiwanie wysokiej rozdzielczości obrazowania w każdych warunkach atmosferycznych, niezależnie od zachmurzenia czy pory dnia. Dodatkowo, na pokładzie satelity zainstalowano system automatycznej identyfikacji (AIS), co rozszerza jego możliwości operacyjne.

Ta podwójna funkcjonalność ma kluczowe znaczenie dla wielu sektorów gospodarki i bezpieczeństwa. Dane pozyskiwane przez Sentinel-1D są wykorzystywane do wspierania precyzyjnych strategii rolniczych, umożliwiając optymalizację upraw, a także do zaawansowanego monitorowania powodzi i śledzenia subtelnych ruchów geologicznych gruntu, co ma fundamentalne znaczenie dla wczesnego ostrzegania. Mauro Facchini z Komisji Europejskiej szczególnie podkreślił krytyczny wkład satelity w zwiększenie świadomości morskiej. Zaznaczył, że jego rola polega na identyfikowaniu jednostek, które celowo nie transmitują sygnału, co jest niezbędne do skutecznego zwalczania nielegalnych działań, takich jak przemyt czy piractwo na wodach międzynarodowych.

Nowo wyniesiony satelita ma za zadanie przejąć obowiązki starzejącej się jednostki Sentinel-1A. Po ponad 11 latach nieustannej służby, Sentinel-1A zaczął wykazywać oznaki zużycia operacyjnego, co było szczególnie widoczne w jego systemie napędowym. Simonetta Cheli, dyrektor ESA ds. obserwacji Ziemi, podkreśliła, że ten start miał charakter imperatywny, aby zapewnić nieprzerwaną ciągłość przepływu kluczowych danych środowiskowych, niezbędnych dla europejskich decydentów. W kontekście odpowiedzialnego zarządzania przestrzenią kosmiczną, Pierre Potin, szef Biura Kosmicznego Copernicus w ESA, potwierdził, że Sentinel-1A będzie starannie kontrolowany. Planuje się obniżenie jego orbity w celu zapewnienia bezpiecznego, kontrolowanego wejścia w atmosferę, które ma nastąpić w ciągu 25 lat od zakończenia jego misji.

Pomyślne umieszczenie satelity Sentinel-1D na orbicie stanowi również mocne potwierdzenie osiągnięcia pełnej dojrzałości operacyjnej przez nową rakietę nośną Ariane 6. Ta misja była trzecim lotem Ariane 6 zrealizowanym w bieżącym roku i czwartym w ogóle w jej historii. Arianespace ambitnie dąży do znacznego zwiększenia częstotliwości startów, celując w osiągnięcie od dziewięciu do dziesięciu misji rocznie do końca 2025 roku lub najpóźniej na początku 2026 roku. Ten zwiększony rytm jest konieczny, aby sprostać zapotrzebowaniu dużych klientów i programów, takich jak Project Kuiper firmy Amazon. Caroline Arnoux z Arianespace potwierdziła, że pojazd został precyzyjnie skalibrowany i dostosowany do rygorystycznych wymagań tej konkretnej misji. Przyszłe plany rozwoju obejmują debiut potężniejszej konfiguracji Ariane 64, która będzie wykorzystywać cztery dopalacze. Jej wstępne uruchomienie zaplanowano na początek 2026 roku, co ostatecznie umocni niezależny i suwerenny dostęp Europy do przestrzeni kosmicznej zarówno w celach naukowych, jak i strategicznych.