W 2025 roku archeolodzy dokonali przełomowego odkrycia, natrafiając na ślady zatopionego portu w pobliżu starożytnej świątyni Taposiris Magna w Egipcie. Szacuje się, że obiekt ten funkcjonował w I wieku p.n.e., w okresie panowania słynnej królowej Kleopatry VII, otwierając nowe perspektywy na zrozumienie morskiego handlu i powiązań starożytnego Egiptu z Imperium Rzymskim.
Ekspedycja, której przewodziła dr Kathleen Martínez, zidentyfikowała kluczowe elementy infrastruktury portowej, takie jak amfory oraz liczne kamienne i metalowe nabrzeża różnych rozmiarów. Odkryte obiekty wskazują na istnienie wewnętrznego portu, chronionego przez rafy koralowe, oraz aktywne wykorzystanie portu w starożytności. Badania pokazują, że starożytna linia brzegowa znajdowała się około 4 km od współczesnego wybrzeża. Świadczą o tym, że port był ruchliwym centrum handlowym, charakteryzującym się dobrze utrzymaną infrastrukturą.
To odkrycie stanowi cenne uzupełnienie wcześniejszych znalezisk w Taposiris Magna, takich jak odkryty w 2022 roku podziemny tunel o długości ponad 1,3 kilometra, łączący świątynię ze złożami Morza Śródziemnego. Oba te odkrycia podkreślają strategiczne znaczenie Taposiris Magna, które było nie tylko ważnym ośrodkiem religijnym, ale również kluczowym węzłem morskim w czasach panowania Kleopatry. Taposiris Magna zostało założone przez Ptolemeusza II Filadelfosa między 280 a 270 rokiem p.n.e., a nazwa miasta oznacza „wielkie mauzoleum Ozyrysa”.
Kontekst historyczny pokazuje, że Egipt aktywnie uczestniczył w handlu międzynarodowym za czasów Kleopatry VII, eksportując zboże, tkaniny lniane i przedmioty luksusowe, a także importując drewno, metale i przyprawy. Porty odgrywały kluczową rolę w tym systemie, zapewniając połączenie z innymi regionami Morza Śródziemnego, a odkryty port w Taposiris Magna był prawdopodobnie ważnym elementem starożytnego egipskiego handlu morskiego.
Nowo odkryty podwodny port ma potencjał, by znacząco zwiększyć atrakcyjność turystyczną regionu, przyciągając miłośników starożytnej historii i dziedzictwa Kleopatry. Postępy w badaniach archeologicznych, wspierane przez zaawansowane technologie, takie jak sonar i mapowanie 3D, umożliwiły precyzyjne zlokalizowanie i udokumentowanie zatopionych struktur. Metody te rewolucjonizują sposób prowadzenia badań archeologicznych, pozwalając na odkrywanie i analizę podwodnych stanowisk z niespotykaną dotąd dokładnością.
W kontekście archeologii podwodnej, zastosowanie nowoczesnych technik skanowania, takich jak fotogrametria 3D, otwiera nowe możliwości dokumentacji historycznych obiektów z niezwykłą precyzją. Odkrycia te pogłębiają naszą wiedzę o epoce Kleopatry, rzucając światło na złożone sieci polityczne i gospodarcze starożytnego Egiptu.
Badania w Taposiris Magna nadal przynoszą nowe informacje na temat morskich aktywności Egipcjan i ich roli w basenie Morza Śródziemnego. Znaleziska te wzbogacają nasze rozumienie starożytnej cywilizacji egipskiej, podkreślając jej pozycję jako potęgi morskiej i jej interakcje z sąsiednimi kulturami. Dalsze prace archeologiczne z pewnością dostarczą więcej szczegółów na temat zatopionego portu i jego powiązań z dziedzictwem Kleopatry.