Badania naukowe z Japonii ujawniły niezwykłą rolę burzykow smugowych (Calonectris leucomelas) w ekosystemach morskich. Te ptaki morskie, poprzez wydalanie bogatego w składniki odżywcze kału podczas lotu, przyczyniają się do nawożenia oceanów. Naukowcy zaobserwowali, że burzyki niemal wyłącznie defekują w powietrzu, średnio co 4 do 10 minut, co może być strategią mającą na celu utrzymanie czystości lub unikanie drapieżników. Szacuje się, że ptaki te mogą wydalać nawet około 5% swojej masy ciała podczas jednego lotu.
Kał burzykow, znany jako guano, jest bogaty w azot i fosfor, co stymuluje wzrost planktonu, stanowiącego podstawę morskich sieci pokarmowych. Ten naturalny nawóz jest szczególnie cenny w obszarach ubogich w składniki odżywcze, wspierając tym samym całą faunę morską. Istnieją również sugestie, że guano może pomagać w odwracaniu skutków bielenia koralowców.
Burzyki smugowe są ptakami wędrownymi, a ich obecność w pobliżu Zatoki Delaware w maju 2025 roku świadczy o ich rozległych trasach migracyjnych. Populacja tych ptaków jest szacowana na około 3 miliony osobników, jednak gatunek ten jest klasyfikowany jako "bliski zagrożenia" z powodu spadku liczebności niektórych kolonii. Główne przyczyny to introdukowane drapieżniki, takie jak szczury i koty, oraz przyłów rybacki.
Historycznie, guano było cennym zasobem dla ludzi. Inkowie wykorzystywali je jako nawóz, a w XIX wieku handel guano odegrał kluczową rolę w rozwoju rolnictwa. Nawet współcześnie, mimo rozwoju nawozów syntetycznych, guano jest doceniane za swoje właściwości odżywcze. Globalnie, szacuje się, że 840 milionów ptaków morskich przyczynia się do obiegu składników odżywczych, wydalając rocznie około 591 000 ton azotu i 99 000 ton fosforu. Zrozumienie ekologicznej roli burzykow smugowych jest kluczowe dla ich ochrony, podkreślając złożoność i wzajemne powiązania w przyrodzie.