Ybenbm, nazwa pojawiająca się w starożytnych tekstach, odnosi się do znaczącej lokalizacji na historycznym szlaku między Jemenem a Mekką. Pomimo wzmianek w zapisach historycznych, jego dokładne położenie i charakter wciąż są przedmiotem debat wśród uczonych. Poszukiwania Ybenbm podkreślają wyzwania związane z rekonstrukcją historycznej geografii Półwyspu Arabskiego.
Najwcześniejsze znane odniesienie do Ybenbm pochodzi z pracy Ibn Khordadbeha z IX wieku, "Księgi Dróg i Królestw". Opisał on to miejsce jako samotne pustynne siedlisko z jedną studnią, często odwiedzane przez plemiona beduińskie z Khatham, co sugeruje, że było to oaza. Ibn Khordadbeh, który pełnił funkcję Dyrektora Poczty i Policji w prowincji Dżibal, skompilował swoje dzieło około 870 roku n.e., opierając się na oficjalnych zapisach i raportach, co czyni jego relacje cennym źródłem informacji o szlakach handlowych i pocztowych tamtych czasów. Jego praca, choć nie oparta na osobistych podróżach, stanowiła pionierskie dzieło w dziedzinie usług pocztowych i jest ważnym wczesnym źródłem historyczno-kulturowej geografii Kalifatu.
W X wieku geograf Al-Hamdani szczegółowo opisał Ybenbm w swojej pracy "Opis Półwyspu Arabskiego". Zaznaczył je jako kluczowy punkt na drodze z Sany do Mekki, szacując jego odległość od Katny. Al-Hamdani, uczony z Jemenu, był jednym z najwybitniejszych uczonych południowoarabskich, a jego prace, w tym "Opis Półwyspu Arabskiego", stanowią jedne z najwcześniejszych i najbardziej kompletnych arabskich źródeł dotyczących Arabii. Jego dzieła były przedmiotem intensywnych badań niemieckich i austriackich w XIX wieku.
Współcześni badacze zaproponowali różne lokalizacje dla Ybenbm. Al-Jasser sugerował powiązanie z doliną "Ibn Ibn" w południowo-zachodniej Arabii Saudyjskiej, jednak lokalni mieszkańcy zaprzeczyli tej teorii. Al-Harbi umiejscowił je w regionie Asir, łącząc je ze starożytnymi poematami i potencjalnie miejscem wodopoju znanym jako Tayyib Al-Ism. Region Asir, położony na wysokim płaskowyżu, otrzymuje więcej opadów niż reszta kraju i zawiera najwyższe szczyty Arabii Saudyjskiej, co mogło sprzyjać istnieniu oaz takich jak Ybenbm.
Dokładne położenie Ybenbm pozostaje nieuchwytne z powodu braku definitywnych dowodów archeologicznych i rozbieżności w relacjach historycznych. Podobieństwo nazw miejsc w regionie dodatkowo komplikuje jego identyfikację. Pomimo tych wyzwań, ciągłe badania mają na celu wyjaśnienie historycznego znaczenia i dokładnego położenia Ybenbm, rzucając światło na złożoność odtwarzania starożytnej geografii Półwyspu Arabskiego.