Badanie z 2025 roku, opublikowane w "Proceedings of the National Academy of Sciences" (PNAS), potwierdza, że języki odzwierciedlają troski kulturowe swoich użytkowników. Naukowcy Charles Kemp i Temuulen Khishigsuren z Uniwersytetu w Melbourne, we współpracy z Terrym Regierem z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, przeanalizowali proporcje słownictwa poświęconego określonym dziedzinom w ponad 600 językach. Ich praca, oparta na analizie danych z ponad 1500 słowników dwujęzycznych, potwierdziła 147 z 163 wcześniejszych twierdzeń dotyczących rozbudowy słownictwa w różnych językach.
Wyniki badania pokazują, że języki arabski, perski i języki rdzennych mieszkańców Australii obfitują w terminy opisujące pustynię, podczas gdy sanskryt, tamilski i tajski posiadają szczegółowe słownictwo dotyczące słoni. Zaskakujące jest jednak odkrycie dotyczące języków oceanicznych, które posiadają wiele słów na zapachy, jak na przykład w języku Marshallese, gdzie rozróżnia się "melemel" (zapach krwi) i "jatbo" (zapach mokrych ubrań). Badanie to wspiera hipotezę relatywizmu językowego, sugerując, że język może subtelnie wpływać na naszą percepcję świata. Jak wyjaśnia Victor Mair, ekspert od języka chińskiego z Uniwersytetu Pensylwanii, język „nie narzuca ograniczeń, lecz kieruje”. Lingwistka Lynne Murphy z Uniwersytetu Sussex podkreśla, że „każdy język może mówić o wszystkim”, a różnica leży w efektywności komunikacyjnej, a nie w zdolnościach poznawczych. Badania wskazują, że język nie jest neutralnym narzędziem, a sposób, w jaki formułujemy myśli i postrzegamy rzeczywistość, jest nierozerwalnie związany ze strukturą i bogactwem naszego języka.