Badania profesora Muzaffera Alego Shahmiri, byłego rektora Dr. Abdul Haq University w Kurnool, rzucają nowe światło na ponadczasową i uniwersalną naturę języka metaforycznego zawartego w Koranie. Po ponad 25 latach poświęconych tej analizie, profesor Shahmiri zidentyfikował aż 156 odrębnych metafor, co stanowi rekordową liczbę udokumentowaną do tej pory.
Jego odkrycia podkreślają, w jaki sposób te figury retoryczne służą nie tylko jako ozdobniki, ale przede wszystkim jako kluczowe nośniki prawd duchowych, czyniąc abstrakcyjne koncepcje bardziej przystępnymi dla ludzkiego pojmowania. Koranowe metafory, takie jak użycie „światła” do symbolizowania przewodnictwa i „ciemności” jako znaku odejścia od właściwej ścieżki, czerpią z powszechnie dzielonych ludzkich doświadczeń. Ta uniwersalność pozwala przekazowi Koranu przekraczać bariery językowe i geograficzne.
Przykłady, jak „On wyprowadza ich z ciemności ku światłu” (Koran 2:257) czy opis rozwoju płodowego jako „w potrójnej ciemności” (Koran 39:6), znajdują rezonans w różnorodnych kulturach i epokach. Jak zauważają lingwiści, metafory te, zakorzenione we wspólnych doświadczeniach, ułatwiają zrozumienie nawet w obliczu kulturowych i czasowych odmienności, co potwierdzają badania nad przekładem metafor koranicznych, wskazujące na ich żywotność i zdolność do zachowania znaczenia w różnych kontekstach językowych.
Badania profesora Shahmiri, które zaowocują jego nadchodzącą książką „Qurani Iste'aron Ki Fanni Azmat ke Asraat Urdu Aur Farsi Adab Par”, klasyfikują te metafory do 13 kategorii. Zainteresowanie badacza wzbudziła ponowna analiza słowa „uderzył” w Surze Kahaf (18:11), która ujawniła, jak metafory koraniczne ewoluują poza dosłowne znaczenia, nabierając głębszych konotacji. Ta wszechstronna praca stanowi pomost między językoznawstwem a duchowością, oferując czytelnikom bogatsze zrozumienie trwałego przesłania Koranu i jego zdolności do kształtowania myśli oraz kierowania działaniem na przestrzeni wieków.
W szerszym kontekście, uniwersalne tematy i metaforyczne przedstawienia są wspólnym mianownikiem wielu tekstów religijnych, podkreślając dążenie ludzkości do zrozumienia fundamentalnych prawd i sensu życia, niezależnie od pochodzenia czy wyznania.