Neurochirurg Michael Egnor, opierając się na swoim bogatym doświadczeniu klinicznym, rzuca wyzwanie tradycyjnym poglądom na relację między mózgiem a umysłem. Sugeruje on, że świadomość może wykraczać poza fizyczne granice mózgu, co skłania do głębszej refleksji nad naturą ludzkiego umysłu.
Jednym z kluczowych przypadków, który wpłynął na zmianę perspektywy Egnora, była operacja pacjentki z guzem w płacie czołowym, obszarze odpowiedzialnym za wyższe funkcje poznawcze. Pacjentka, będąc przytomna podczas zabiegu, prowadziła rozmowy, mimo że usuwano znaczną część jej płata czołowego. To doświadczenie skłoniło Egnora do podważenia założenia, że mózg jest jedynym źródłem umysłu.
Egnor odwołuje się również do prac pioniera neurochirurgii, Wildera Penfielda, który przeprowadzał tzw. „procedurę montrealską” w leczeniu epilepsji. Penfield, stymulując elektrycznie mózgi przytomnych pacjentów, zaobserwował, że choć można było wywołać ruchy ciała, wspomnienia czy emocje, nigdy nie udało mu się wywołać myśli abstrakcyjnych. Doprowadziło go to do wniosku, że myślenie abstrakcyjne pochodzi z duszy, a nie z mózgu. To spostrzeżenie, dokonane w latach 50. XX wieku, stanowi fundament dla współczesnych rozważań nad niematerialną naturą umysłu.
Tezy te zostały szerzej rozwinięte w książce „Nieśmiertelny umysł: Argument neurochirurga za istnieniem duszy” („The Immortal Mind: A Neurosurgeon’s Case for the Existence of the Soul”), której współautorką jest Denyse O’Leary. Publikacja ta, wydana w 2025 roku, stanowi próbę podważenia materialistycznych koncepcji świadomości, sugerując, że umysł jest czymś więcej niż tylko aktywnością neuronalną. W swojej pracy Egnor przytacza liczne studia przypadków, w tym badania nad pacjentami po rozszczepieniu mózgu czy nad bliźniętami syjamskimi, które wskazują na istnienie aspektów umysłu niezależnych od fizycznej struktury mózgu.
Książka „Nieśmiertelny umysł” jest wynikiem ponad 40 lat praktyki Egnora i ponad 7000 przeprowadzonych operacji mózgu. Autor argumentuje, że nauka, zamiast potwierdzać materialistyczne założenia, w rzeczywistości dostarcza dowodów na istnienie niematerialnej duszy i umysłu. Praca ta otwiera nowe perspektywy dla badań w dziedzinie neuronauki i filozofii umysłu, zachęcając do poszukiwania głębszego zrozumienia ludzkiej egzystencji.