Op 18 oktober 2025 was de Verenigde Staten het toneel van een ongekende uiting van burgerlijke onvrede. Een tweede, landelijke golf van protesten, georganiseerd onder de leuze "Geen Koningen", verspreidde zich over ruim 2500 gemeenschappen in het land.
Burgers gingen massaal de straat op uit diepe bezorgdheid over wat zij beschouwen als een gevaarlijke concentratie van macht en een afwijking van fundamentele democratische waarden onder de huidige regering van President Donald Trump, die op 20 januari 2025 zijn ambt aanvaardde. Deze beweging, gecoördineerd door de grassroots-coalitie genaamd "Beweging 50501", toonde een opmerkelijk organisatieniveau, waarbij de omvang van de eerdere acties in juni zelfs werd overtroffen.
Parallel aan deze gebeurtenissen ontvouwde zich in de politieke arena een felle strijd om het narratief. Vooraanstaande Republikeinse figuren, waaronder de Voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, Mike Johnson, bestempelden de bijeenkomsten als "Haat tegen Amerika bijeenkomsten". Zij beweerden dat de protesten geïnfiltreerd waren door "antifa", georkestreerd door de "deep state", en bedoeld waren om hun invloed en macht te behouden.
Senator Roger Marshall, die Kansas sinds 2021 vertegenwoordigt in de Senaat, sprak specifiek over "door Soros betaalde demonstranten". Deze uitspraken sluiten aan bij eerdere instructies van President Trump om onderzoek te doen naar de financiële netwerken achter wat hij "links-radicaal terrorisme" noemt. Personen zoals George Soros en Reid Hoffman werden hierbij als potentiële doelwitten genoemd. Hun activiteiten worden in verband gebracht met het organiseren van wanordelijkheden, aanvallen op overheidsdiensten, het aanmoedigen van illegale immigratie en het dwarsbomen van Trumps maatregelen ter bestrijding van criminaliteit.
De Soros Foundation wees deze beschuldigingen van de hand en noemde ze politiek gemotiveerde aanvallen die gericht waren op het onderdrukken van dissidentie. Desondanks meldde men dat de structuren van George Soros de uitgifte van subsidies hadden geïntensiveerd, met plannen om dit jaar 1,4 miljard dollar aan subsidieprogramma's toe te wijzen. De capaciteit van organisatoren zoals de "Beweging 50501" en "Indivisible" om zo'n groot aantal mensen te mobiliseren, wijst op zorgvuldig geplande en consistente acties. De omvang van de gebeurtenissen was enorm: in Houston, Texas, kwamen naar schatting 15.000 mensen bijeen, terwijl in Hartford, Connecticut, de lokale politie het aantal demonstranten op ongeveer 10.000 schatte.
De protesten verliepen overwegend vreedzaam, getuige de creatieve uitingen zoals muzikale parodieën in Houston, die verwezen naar de hit "Somebody That I Used to Know" uit 2011, en de thematische dansfeesten in Kenosha, Wisconsin, bekend als "Geen Koningen 2: Electric Boogaloo". Deelnemers, waaronder leraren, verpleegkundigen en veteranen, benadrukten hun liefde voor het land en hun inzet voor het behoud van burgerlijke vrijheden. Helaas gingen de vreedzame demonstraties gepaard met incidenten. In Salt Lake City, waar eerder al bijeenkomsten hadden plaatsgevonden, vond een schietpartij plaats waarbij één persoon met levensbedreigende verwondingen in het ziekenhuis werd opgenomen. De autoriteiten onderzoeken de mogelijke link tussen het incident en de demonstratie. Het binnenlandse beleid van de regering-Trump, gericht op het verminderen van migratie en het aanscherpen van grenscontroles, fungeerde als een belangrijke katalysator voor de wijdverbreide ontevredenheid.