Op 21 september 2025 hebben het Verenigd Koninkrijk, Canada en Australië formeel de Staat Palestina erkend. Deze gezamenlijke diplomatieke stap, aangekondigd tijdens de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in New York, is bedoeld om de kansen op een tweestatenoplossing te vergroten en duurzame vrede te bevorderen, te midden van de escalerende spanningen in het Midden-Oosten en de nijpende humanitaire crisis in Gaza.
De Britse premier Keir Starmer benadrukte dat de erkenning voortkomt uit een morele verantwoordelijkheid om de mogelijkheid van vrede en een tweestatenoplossing levend te houden, verwijzend naar de schrijnende situatie in Gaza en de voortdurende vijandelijkheden. De Britse regering, vertegenwoordigd door minister van Buitenlandse Zaken Yvette Cooper, stelde tevens dat Hamas, een organisatie die zij als terroristisch bestempelt, geen rol mag spelen in de toekomst van Palestina. Frankrijk heeft eveneens aangegeven de Palestijnse staat te willen erkennen, wat duidt op een gecoördineerde internationale inspanning om druk uit te oefenen op Israël. De Verenigde Staten daarentegen, via hun ambassadeur in Israël, Mike Huckabee, uitten hun bezorgdheid en suggereerden dat de erkenning mogelijk niet bevorderlijk is voor de oplossing van het conflict. Deze houding onderstreept de verdeeldheid binnen de internationale gemeenschap over dit gevoelige vraagstuk.
De beslissing van het VK, Canada en Australië komt voort uit een eerder door het VK gesteld ultimatum aan Israël in juli 2025. Groot-Brittannië had aangegeven Palestina te erkennen tenzij Israël stappen zou ondernemen om de "afschuwelijke situatie" in Gaza te verbeteren, waaronder het bewerkstelligen van een staakt-het-vuren, het toestaan van meer hulp en het afzien van annexatie van de Westelijke Jordaanoever. Aangezien aan deze voorwaarden niet is voldaan, wordt de erkenning gezien als een gevolg van het niet nakomen van deze eisen.
De Palestijnse missie in Londen, vertegenwoordigd door Husam Zomlot, beschouwde de erkenning als een langverwachte stap die niet zozeer over Palestina zelf gaat, maar over het nakomen van een Britse verantwoordelijkheid en het corrigeren van historische onrechtvaardigheden. Deze actie wordt door Ramallah toegejuicht als een bevestiging van internationaal recht en VN-resoluties, en als een poging om de tweestatenoplossing te handhaven tegenover wat zij beschrijven als systematisch Israëlisch geweld.
De erkenning door deze drie landen, die meer dan 140 andere landen al voorgingen, markeert een significante diplomatieke verschuiving. Het is een signaal dat, ondanks druk van Israël en de Verenigde Staten, een groeiend aantal naties bereid is Palestina formeel te erkennen, met de hoop Israël aan te sporen zijn beleid te wijzigen en de weg naar een duurzame vrede te effenen. De politieke leiders van de betrokken landen benadrukken dat deze stap niet bedoeld is als een beloning voor Hamas, maar als een steunbetuiging aan het Palestijnse volk, met name de kinderen in Gaza die lijden onder de humanitaire crisis.