Sentinel-2 legt zeldzame overstroming van Lake Carnegie vast: een spookachtig schouwspel in West-Australië

Het uitgestrekte, dorre landschap van West-Australië onthulde recentelijk een opmerkelijk en tijdelijk fenomeen. Het Copernicus Sentinel-2 satellietsysteem legde in oktober 2025 de volledige overstroming van Lake Carnegie vast. Dit zeldzame overstromingsgebeuren, veroorzaakt door ongewoon zware regionale regenval, transformeerde het doorgaans droge meer in een duidelijke, bijna spookachtige vorm die vanuit de ruimte zichtbaar was. Dit moment is van groot belang voor ecologisch onderzoek, aangezien het de vitale, maar vluchtige watercycli in de regio benadrukt.

Lake Carnegie bevindt zich ongeveer 900 kilometer ten noordoosten van Perth, aan de zuidwestelijke rand van de Gibson Desert. Gewoonlijk is dit een droge, modderige moerasvlakte. Wanneer het meer echter volledig gevuld is, kan het uitdijen tot een immense oppervlakte van ongeveer 5.700 vierkante kilometer, wat zijn status als een van de grootste binnenwateren van Australië bevestigt. De multispectrale imager aan boord van het Sentinel-2 platform was cruciaal voor deze documentatie. Door gebruik te maken van specifieke spectrale banden, benadrukt de valse-kleurenverwerking watermassa's in diepblauwe tinten, waardoor de omvang van de inundatie nauwkeurig in kaart kon worden gebracht.

Deze visualisatie is meer dan louter een geografische anomalie; het fungeert als een essentiële indicator voor natuurbeschermingsinspanningen. Het onderstreept de onvoorspelbare, maar cruciale rol die watercycli spelen bij het in stand houden van de unieke Australische ecosystemen. Het gebied omvat delen van het Matuwa Kurrara Kurrara National Park en het Lake Carnegie natuurreservaat. Deze reservaten staan bekend om hun aanzienlijke biodiversiteit, waaronder grote concentraties waadvogels die afhankelijk zijn van de tijdelijke waterbronnen.

Wat de ecologische urgentie van deze regio nog vergroot, is de mogelijke aanwezigheid van de ernstig bedreigde nachtpapegaai (night parrot). Men vreesde dat deze ongrijpbare vogel meer dan een eeuw uitgestorven was, totdat hij werd herontdekt. Wetenschappers vermoeden dat de nachtpapegaai afhankelijk is van de nieuw gevormde wateren en bijbehorende habitats rond Lake Carnegie voor cruciaal voedsel en potentiële broedplaatsen. Dit vermoeden wordt ondersteund door recente bevindingen, zoals de waarneming van maar liefst 50 nachtpapegaaien in de Great Sandy Desert in september 2024, wat wijst op het belang van dergelijke natte periodes voor hun overleving.

Geavanceerde teledetectiegegevens van platforms zoals Sentinel-2 blijken onmisbaar te zijn voor het monitoren van deze afgelegen, dynamische omgevingen. De mogelijkheid om de omvang van deze overstromingen snel in kaart te brengen, maakt een tijdige beoordeling van hydrologische veranderingen mogelijk. Dit is essentieel voor het ontwikkelen van op feiten gebaseerde conserveringsstrategieën voor soorten zoals de nachtpapegaai, wiens overleving afhangt van het begrijpen en beschermen van deze intermitterende waterbronnen. De beelden die in oktober 2025 werden vastgelegd, dienen dan ook als een krachtig bewijs van het directe verband tussen klimaatpatronen en het voortbestaan van zeldzame levensvormen in de Australische outback.