ESA Onderzoekt Insecten voor Zelfvoorzienende Ruimtemissies: Voedsel en Afvalbeheer

De Europese Ruimtevaartorganisatie (ESA) onderzoekt de integratie van insecten in de logistiek van diepe ruimteverkenning. Dit initiatief richt zich op het gebruik van insecten als onderdeel van het dieet van astronauten en als element in afvalbeheersystemen. Het onderzoek, dat momenteel loopt, is cruciaal voor het realiseren van zelfvoorziening tijdens langdurige bemande reizen naar onder andere de Maan en Mars. Het doel is het opzetten van gesloten-lus-ecosystemen die de noodzaak van aanvoer vanaf de Aarde drastisch verminderen.

De praktische stappen in deze richting zijn al gezet. Zo consumeerde ESA-astronaut Samantha Cristoforetti in 2022 al een reep die met krekels was vervaardigd, wat de overgang van theoretische concepten naar concrete experimenten benadrukt. Deze inspanningen worden ondersteund door samenwerkingen met gespecialiseerde bedrijven, waaronder het Poolse Astronika, wat wijst op de serieuze inzet om deze technologische sprong te maken. Onderzoekers stellen dat insecten niet alleen de uitdagingen van de ruimteomgeving aankunnen, maar ook een significante voedingswaarde bieden die essentieel is voor het welzijn van de bemanning.

De relevantie van dit onderzoek neemt toe naarmate missies van langere duur concreter worden gepland. Op Aarde is entomofagie, het eten van insecten, al een erkende, voedzame en duurzame praktijk voor miljarden mensen. De Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA) heeft in 2023 een belangrijke mijlpaal bereikt door zowel huiskrekels als gele meelwormen officieel goed te keuren voor menselijke consumptie, wat de weg vrijmaakt voor toepassing in de ruimtevaart. Dit aardse inzicht wordt nu vertaald naar de kosmische arena.

Wat dit initiatief onderscheidt, is de dubbele functie van de insecten. Naast het leveren van hoogwaardige eiwitten, kunnen hun larven en afval een cruciale rol spelen in regeneratieve levensondersteunende systemen. Zij kunnen afval omzetten in bruikbare biomassa, waarmee een directe oplossing wordt geboden voor de logistieke knelpunten van langeafstandsmissies. Dit patroon van vooruitziendheid toont aan dat de oplossingen voor de toekomst niet uitsluitend in complexe technologieën liggen, maar ook in het benutten van de efficiëntie en het aanpassingsvermogen van de natuur zelf, met als doel een omgeving te cultiveren die zichzelf in stand kan houden.