Veel consumenten gooien voedsel weg dat nog prima eetbaar is, simpelweg uit angst voor de houdbaarheidsdatum. Dit leidt tot onnodige verspilling en extra kosten. Het is echter cruciaal om het onderscheid te kennen tussen 'te gebruiken tot' (TGT) en 'ten minste houdbaar tot' (THT) data om bewuster te consumeren en voedselverspilling te minimaliseren.
De TGT-datum, vaak aangeduid met een symbool dat 'stop' betekent, is strikt en geldt voor snel bederfelijke producten zoals rauwe vis en vlees. Na deze datum kunnen er schadelijke bacteriën aanwezig zijn die niet zichtbaar of ruikbaar zijn, wat kan leiden tot gezondheidsrisico's. Producten die de TGT-datum naderen, kunnen worden ingevroren om de houdbaarheid te verlengen, of direct bereid en geconsumeerd worden. De THT-datum, gesymboliseerd door een oog, neus en mond die 'doorgaan' aangeven, is daarentegen een kwaliteitsgarantie. Producten met een THT-datum kunnen vaak nog prima gegeten worden na de aangegeven datum, mits ze correct zijn bewaard en de verpakking intact is. Kwaliteitsverlies kan zich uiten in veranderingen in smaak, geur of textuur, maar dit betekent niet direct dat het product onveilig is. Het advies is om bij producten met een THT-datum de eigen zintuigen te gebruiken: kijken, ruiken en proeven.
Er zijn diverse voedingsmiddelen die vrijwel onbeperkt houdbaar zijn, mits correct bewaard. Denk hierbij aan zout, suiker en honing. Zout en suiker kunnen gaan klonteren als ze vochtig worden bewaard, dus luchtdichte opslag is cruciaal. Honing, met zijn lage watergehalte en hoge zuurgraad, is van nature bacteriewerend en kan jarenlang kristalliseren, maar blijft veilig om te consumeren. Ook rijst, witte rijst in het bijzonder, en pasta, mits luchtdicht bewaard, behouden hun kwaliteit langdurig. Het correct bewaren van voedsel is essentieel om de houdbaarheid te maximaliseren. Een koelkast op 4 graden Celsius is ideaal, omdat bacteriën bij deze temperatuur nauwelijks groeien. Daarnaast helpt het om een boodschappenlijstje te maken en de voorraadkast te controleren voordat men gaat winkelen, om zo impulsaankopen en overbodige verspilling te voorkomen. Door deze inzichten toe te passen, kunnen consumenten bijdragen aan een duurzamer voedselsysteem en tegelijkertijd geld besparen.