Gajam Narmada, een ondernemer uit Telangana, heeft de Nationale Handwerprijs in marketing ontvangen voor haar significante bijdragen aan de handwerkindustrie. Haar initiatief heeft meer dan 300 wevers succesvol geïntegreerd, waardoor hun markttoegang en inkomen zijn verbeterd. Narmada en haar echtgenoot Narendra hebben een platform opgericht dat wevers in Puttapaka, een dorp dat bekend staat om zijn handwerk, met elkaar verbindt. Dit aggregatiemodel heeft geleid tot een robuuste productie-infrastructuur, eerlijke compensatie voor de wevers en maandelijkse inkomens van ongeveer ₹20.000 tot ₹30.000 voor deelnemende gezinnen. Het samenwerkingsnetwerk ondersteunt naar schatting 600 tot 800 personen, inclusief familieleden die betrokken zijn bij het weefproces. Narmada's innovatieve marketingstrategieën hebben kritieke uitdagingen aangepakt, zoals beperkte markttoegang en financiële instabiliteit binnen de traditionele weefgemeenschap.
De handwerkindustrie in Telangana, een cruciale sector na de landbouw, heeft te kampen gehad met verwaarlozing en moeilijkheden als gevolg van het beleid van de Andhra-heersers. Economische hervormingen leidden tot een tekort aan zijde/garen, het belangrijkste ruwe materiaal, waardoor het moeilijk te verkrijgen was op de markt. De staatsoverheid heeft een subsidie van 10% op garen geschrapt, wat de uitdagingen van de industrie vergrootte. De centrale overheid legde accijns op katoen en synthetische stoffen, wat resulteerde in een aanzienlijke stijging van de garenprijzen. Ook de prijzen van kleurstoffen en chemicaliën stegen, wat leidde tot onherstelbare schade aan de handwerkindustrie. Wevers werden geconfronteerd met financiële problemen, sloten leningen met hoge rentes af en kwamen in zware schulden, waarbij velen niet konden terugbetalen en tot zelfmoord overgingen. De regio Siricilla, bekend als “Uricilla”, is een belangrijk centrum voor handwerkproductie in Telangana. In 2004 vormde de YSR-regering een commissie onder leiding van K. Rosaiah om de problemen van de wevers aan te pakken, die 14 aanbevelingen voorstelde die grotendeels door de regering werden genegeerd. Pogingen om wevers te ondersteunen via APCO (Andhra Pradesh State Handloom Weavers Cooperative Society) waren grotendeels niet succesvol.
Technologische innovatie speelt een steeds belangrijkere rol in het moderniseren van dit eeuwenoude ambacht. Computer-Aided Design (CAD) software heeft het ontwerpproces voor handwerk getransformeerd, waardoor wevers ingewikkelde motieven en patronen op computers kunnen creëren voordat ze deze op stof overzetten. Dit versnelt niet alleen het ontwerpproces, maar maakt ook hogere precisie en experimentatie mogelijk. E-commerceplatforms hebben het marktbereik van handwerkproducten aanzienlijk vergroot, waardoor ambachtslieden hun waren aan een wereldwijd publiek kunnen tonen en verkopen. Digitale archieven en databases worden ontwikkeld om unieke weefpatronen, technieken en geschiedenissen van verschillende weefgroepen te documenteren, wat helpt bij het behoud van deze tradities voor toekomstige generaties. Daarnaast dragen digitale leermiddelen bij aan de overleving en bloei van handwerk in de moderne wereld. Gajam Narmada's erkenning met de Nationale Handwerprijs onderstreept de veerkracht en innovatie binnen de sector. Haar inspanningen om een netwerk van 300 wevers te creëren en hun markttoegang te verbeteren, met een opmerkelijke omzet van ₹8 crore, illustreren het potentieel van gerichte marketing en samenwerking. De Puttapaka Ikat-weeftechniek, een traditionele kunstvorm die al twee eeuwen bestaat, wordt levend gehouden door families zoals de Gajam's, die deze vaardigheid levend houden en hun producten wereldwijd verkopen. Deze erkenning is een stimulans voor de hele gemeenschap en benadrukt het belang van het behoud van cultureel erfgoed door middel van economische duurzaamheid.