In oktober 2025 ontstond er grote onrust in het publieke domein naar aanleiding van ernstige beweringen dat de Volksrepubliek China mogelijk toegang had verkregen tot uiterst vertrouwelijke overheidsgegevens van het Verenigd Koninkrijk. Deze beschuldigingen, geuit door Dominic Cummings, de voormalige topadviseur van ex-premier Boris Johnson, wijzen op potentieel ernstige tekortkomingen en kwetsbaarheden in de systemen die cruciaal zijn voor de overdracht van gevoelige informatie binnen de Britse overheid.
Cummings stelde dat zowel hij als Johnson in 2020 op de hoogte waren gebracht van een omvangrijk incident waarbij materiaal met het label "Strap" gecompromitteerd zou zijn. Dit label wordt exclusief gebruikt voor buitengewoon geheime inlichtingenrapporten en documentatie. De voormalige adviseur benadrukte met klem dat de basisinfrastructuur die de Britse staatsapparatuur gebruikte voor het uitwisselen van gevoelige data al "jarenlang" kwetsbaar was. Hij gaf aan bereid te zijn gedetailleerde informatie te verschaffen aan Parlementsleden, mits er een officieel onderzoek zou worden ingesteld. Deze onthullingen hebben de aandacht onmiddellijk verscherpt op de beveiligingsprotocollen en de interne defensie tegen digitale spionage binnen de overheidsinstanties.
Desondanks hebben officiële instanties, waaronder het Kabinet van Ministers en de voormalige directeur van het National Cyber Security Centre, de suggestie van gecompromitteerde systemen voor de circulatie van 'Strap'-materiaal in 2020 met klem ontkend. Zij beweren dat de integriteit van de meest gevoelige communicatiekanalen te allen tijde gewaarborgd is gebleven. Deze tegenstrijdigheid in verklaringen creëert een politieke impasse en komt op een moment dat de discussie over een recente spionagezaak waarbij China betrokken was – en die recentelijk werd stopgezet – nog steeds politieke verdeeldheid veroorzaakt. De beschuldigingen van Cummings werpen een schaduw over de geloofwaardigheid van de overheid met betrekking tot het beheer van staatsgeheimen.
Tegen de achtergrond van deze aanhoudende veiligheidszorgen en de politieke frictie blijft de National Security and Investment Act (NSIA) van 2021 een cruciaal instrument. Deze wet, die op 4 januari 2022 in werking trad, verleende de regering de bevoegdheid om zakelijke transacties te toetsen en, indien nodig, in te grijpen ter bescherming van nationale belangen. De wetgeving fungeert als een essentieel en robuust mechanisme voor het screenen van buitenlandse investeringen in strategische sectoren van het VK. Het is opmerkelijk hoe de focus op bepaalde landen is verschoven: in de rapportageperiode 2023/2024 waren acquisities gelinkt aan Chinese investeerders verantwoordelijk voor maar liefst 41% van alle transacties die leidden tot een diepgaande veiligheidsbeoordeling. Dit percentage markeert China als de grootste bron van investeringen die een verhoogde nationale veiligheidscontrole vereisen.
Hoewel de Britse regering streeft naar een constructieve samenwerking met China op gebieden zoals schone technologieën en financiële dienstverlening, blijft het wettelijke kader, zoals de NSIA, de soevereiniteit bewaken. De huidige situatie vereist dat alle betrokken partijen hun interne verdedigingslinies bewust versterken. Het besef groeit dat de interne veerkracht van het land direct afhankelijk is van de waakzaamheid ten aanzien van externe informatiestromen en investeringen. Dit evenwicht tussen economische openheid en nationale veiligheid blijft een delicate maar noodzakelijke oefening voor het behoud van de nationale integriteit.